اهمیت این صنعت به حدی نمایان شد که برخی کشورها با وجود محرومیت و محدودیت از جاذبههای چشمگیر گردشگری با توجه به پرسود بودن این صنعت به عنوان صنعت سوم درآمدزا در جهان، با برنامهریزی و تعیین اهداف و چشماندازهای کوتاهمدت و بلندمدت در صدد ایجاد پایههای قوی برای این صنعت برآمدند و برخی کشورها نیز توانستند دستاوردهای قابل توجهی داشته باشند.
ایران از جمله کشورهایی بود که توانست در سالهای اخیر با توجه به ظرفیتهایی بالایی که در این صنعت دارد، با تقویت زیرساختها پایههای مستحکمی در این صنعت بنا نهاده و به عنوان یکی از کشورهای مطرح در صنعت گردشگری معرفی شود که رونق گردشگری خارجی در سالهای اخیر در کنار گردشگری داخلی گواه این سخن است.
اما در حالی که این صنعت در کشور به تازگی برای خود جایگاهی مشخص و مطلوب پیدا کرده و چشمانداز رونقی دوچندان برای آن تعریف شده بود، شیوع ویروسی همهگیر نه تنها این صنعت در کشور ما بلکه در تمامی دنیا را تحت تاثیر قرار داده و رمق را از این صنعت نوپا گرفت.
رونق شتابان این صنعت در کشور به حدی بود که هیچ کس گمان آن نمیبرد که ویروسی کوچک بتواند مانعی بر سر راه توسعه این بخش شده و جلوی حرکت آن را بگیرد. در چنین شرایطی بود که سیاستگذاران و متولیان صنعت گردشگری که چنین دورنمایی برای صنعت گردشگری ترسیم نکرده بودند بهتزده به دنبال نجات این صنعت در شرایط بحرانی برآمده و به فکر چارهجویی افتادند.
بیتردید علیرغم اینکه این معضل هنور برطرف نشده اما اولین بحران در صنعت گردشگری نیز نخواهد بود، بنابراین چارهاندیشی و سیاستگذاری بلندمدت به ویژه در شرایط بحرانی در این صنعت به طور قطع ضروری است.
به نظر میرسد مهمترین راهکار در این مواقع ایجاد صندوق حمایت از صنعت گردشگری همانند کشاورزی است، همان گونه که در بخش کشاورزی صندوقی به منظور حمایت از کشاورزان در صورت وارد شدن ضرر و زیان به این بخش ایجاد شده و فعالیت می کند، با راهاندازی صندوق حمایت از گردشگران میتوانیم زمینه برای حمایت از فعالان این حوزه را در مواقع بحرانی نظیر شیوع ویروس کرونا که بیشترین خسارات را صنعت گردشگری و فعالان این حوزه متحمل شدهاند، فراهم آوریم. چرا که شیوع ویروس کرونا شکننده بودن صنعت گردشگری را نمایان کرد و نشان داد که این صنعت بر خلاف تصورهای قبلی میتواند با شیوع ویروسی کوچک تا چه حد متضرر شده و از حرکت بایستد و نیز عملکرد سایر بخشها را نیز با اختلال روبهرو کند.
در چنین شرایطی انتظاری که از دولت و مجلس میرود حمایت از تشکیل این صندوق و در کنار آن انتظار از تدوینکنندگان و برنامهریزان برنامه هفتم توسعه این است که در راستای حمایت از فعالان و سرمایهگذاران این بخش و تزریق خونی دوباره بر رگهای گردشگری، این صنعت را به عنوان اقتصادی نوین جدی تلقی کرده و به شکلی اساسی به این بخش در برنامه هفتم بپردازند.
با توجه به فرابخشی بودن این صنعت و لزوم ورود همه دستگاهها برای رونق این بخش، در راستای تحقق منویات مقام معظم رهبری در حوزه جهش تولید نیازمند جلب مشارکت سرمایهگذاران و مردم به این حوزه هستیم که امیدواریم با اتخاذ تدابیر ویژه و همراهی هر چه بیشتر نهادهای مختلف و استفاده از ظرفیت اهالی رسانه، اهالی هنر و سایر اقشار با معرفی قابلیتها و ظرفیتهای گردشگری و فرهنگسازی و آموزش از طریق آموزش و پرورش و صداوسیما، شاهد تحقق این مهم باشیم.
بیتردید با توسعه گردشگری متعهدانه و مسئولیتپذیر و اتخاذ تدابیر هدفمندانه و تدوین سیاستگذاریهای کلان در این صنعت بیش از پیش میتوان شاهد رونق این صنعت در کشور در ایام پساکرونا بوده و از این صنعت در راستای توسعه و تعالی کشور استفاده کرد.
انتهای پیام/