\"فيليپ گيبارد\" جغرافيدان دانشگاه کمبريج گفت: احتمالاً وقوع اين سيل يکي از مهيب‌ترين انواع آن بوده که تاکنون شناخته شده است.
اين جريان سيل، در نقطه اوج خود، آب را با سرعتش حدود 264 ميليون گالن، يعني حدود يک ميليون متر مکعب در ثانيه از مسير اصلي خارج کرده که به‌طور ميانگين در هر ساعت حدود 100 کيلومتر را پر آشوب ساخته است؛ اين ميزان 10 برابر بيشتر از سرعت سيل‌هايي بوده که در رودخانه‌هاي جهان فوران کرده است.
اين جريان نه تنها سبب پيدايش جزيره بريتانيا شده، بلکه عواقب زيست‌محيطي بسياري داشته است؛ براي مثال ضربه‌هاي عظيم آب‌هاي شيرين که بر آتلانتيک وارد مي‌شوند، احتمالاً يک دوره يخبندان را در نيمکره شمالي به‌وجود مي‌آورند.
حجم زياد آب‌هاي شيرين و يخ در اقيانوس، سبب تغييرات شرايط آب و هوايي شده و يخبندان را پديد مي‌آورد. جريان سيل نيز سبب جدايي گونه هاي گياهان و حيوانات از يکديگر مي‌شود و تنها انواع مقاوم آن از خود استقامت نشان مي‌دهند.
انسان‌ها نيز براي مدت‌هاي طولاني جزاير جديد زندگي نمي‌کنند و زماني در آنجا مستقر مي‌شوند که خطرات احتمالي از بين رفته باشد.
M/R/109
انتهای پیام/
