وي افزود: در آخرين قرون دوران نوسنگي، انساني که موفق به تهيه ابزار مورد نياز خود از سنگ شده بود حسب اتفاق به عنصري برخورد که نه تنها هنگام ضربه خوردن نمي‌شکست بلکه قابليت ذوب، چکش خواري و تغيير فرم را نيز داشت.
گرايلي گفت: اين ماده جديد که چيزي جز فلز مس نبود از همان ابتدا براي ساخت سنجاق‌هاي زينتي ،مهره‌ها سربنده و ساير لوازم شکار، تبر، آينه صيقلي و نيز ابزار تدافعي نظير شمشير ،خنجر و کارد مورد استفاده قرارمي‌گرفت که نمونه‌هايي از آن‌ها ضمن حفريات انجام گرفته در تپه حصار دامغان به دست آمده است .
اين مقام مسئول اظهار داشت: در دوران معاصر، استان کرمان به دليل هم‌جواري بامعادن مس غني يکي از مراکز اصلي ساخت ظروف مسي و کارهاي هنري روي آن‌ها محسوب مي‌شود.ظروف مسي تا دهه‌هاي اخير جزو ملزومات اداري و مورد نياز و مصرف منازل ايرانيان بوده و بيشتر شهرهاي بزرگ بازاري با عنوان بازار مسگران را در دل جاي داده بودند.
وي در ادامه به مواد اوليه اين هنر-صنعت اشاره کرد و گفت: ورقه‌هاي مسي، پودر قلع، نشادر، ميخ ، تنه کار و مفتول برنجي از جمله مواد اوليه مسگران است.
اين مقام مسئول مراحل توليد مسگري را مورد توجه قرا داد و تصريح کرد: پس از استخراج سنگ مس و تبديل آن به ورقه‌هاي مسي اين ورقه به دست صنعتگران سپرده مي‌شود که با وسايل ساده‌اي چون چکش و قلم آن‌ها را به ظروف مسي تبديل کنند.
گرايلي گفت: ساخت ظروف کوچک معمولا به صورت يک تکه و با استفاده از يک ورقه مسي شکل مي‌گيرد که صنعتگر با چکش زدن به آن باعث تغيير فرم و شکل پذيري آن مي‌شود.
وي افزود: در ظروف بزرگ معمولا از چندين ورقه مسي استفاده و با لحيم کاري اين ورقه‌ها را به هم متصل مي‌کنند .صاف بودن و همگن بودن ظرف مسي از اصلي‌ترين اصول کار محسوب مي‌شود.
معاون صنايع‌دستي گلستان ادامه داد: پس از ساخت ظروف بسته به نوع سفارش بر روي کار مراحل تکميلي انجام مي‌گيرد که به آن قلمزني روي مس مي‌گويند.
وي با اشاره به هنرمندان شاخص اين رشته گفت: از مسگراني که درحال حاضر همچنان در حال فعاليت هستند مي‌توان از استاد \"ميرقاسمي\" نام برد.
خاطرنشان مي‌شود؛ محصولات مسي توليد شده شامل کتري ، آفتابه و لگن ، کلا (ظرف حمل آب) ، کاسه حموم (تاس حموم) ، تاس غذا (کاسه حموم) ، سماور وچراغ نفت سوز (روشنايي) ، ديگ و...است که بيشتر در گرگان توليد مي‌شود.
114/
انتهای پیام/
