وي ادامه داد: با توجه به تصميم‌گيري‌هاي جديد معاونت ميراث فرهنگي قرار بود مرمت اين مدرسه به سازمان ميراث فرهنگي استان تهران واگذار شود؛ اما با گذشت 10 ماه از تعطيلي کارگاه مرمت، سازمان ميراث فرهنگي استان تهران هيچ اقدامي براي شروع کارهاي مرمتي دارالفنون انجام نداده است.
پازوکي با بيان اين نکته که هم‌اکنون وضعيت مدرسه دارالفنون، يک وضعيت اضطراري است، خاطرنشان کرد: با توجه به اينکه بسياري از بخش‌هاي مدرسه در حال فرو ريختن است، در حدود 20 روز پيش نامه‌اي به \"دولت‌آبادي \"معاون ميراث فرهنگي نوشته و وضعيت بحراني دارالفنون را اعلام کرده و ايشان هم با توجه به وضعيت بحراني اين مدرسه 100 ميليون تومان اعتبار براي مرمت اضطراري اين مدرسه اختصاص داده است.
به گفته پازوکي، براي مرمت مدرسه دارالفنون اعتبار بسيار زيادي لازم است و اين 100 ميليون تومان اعتبار تنها براي رفع خطر و جلوگيري از تخريب دارالفنون کافي است.
خاطرنشان مي‌شود، در زمان رياست قبلي سازمان ميراث فرهنگي، قرار بود 3 ميليارد تومان اعتبار براي بازسازي کل مدرسه دارالفنون اختصاص داده شود. اما هيچگاه اين اعتبار تأمين نشد و تنها در سال گذشته 500 ميليون تومان براي مرمت اين مدرسه اختصاص داده شد.
به گزارش ميراث آريا، سنگ بناي مدرسه دارالفنون در سال 1266 ه.ق مطابق با سال 1229 ش، به دستور اميرکبير در شمال شرقي ارک سلطنتي گذاشته شد.
در روز يکشنبه 25 ربيع الاول سال 1268 قمري مطابق با نهم دي ماه سال 1231 کار آموزشي اين بنياد يعني سيزده روز پيش از کشته شدن آن مرد بزرگ با هفت نفر آموزگار اتريشي و چند مترجم، که از ميان دانش‌آموخته‌هاي فرستاده شده به فرانسه برگزيده شده بودند، آغاز شد. دانش‌آموخته‌هاي دارالفنون، در دگرگون کردن چهره بازمانده از تمدن ايران، گسترش دانش در ايران و همچنين در انقلاب مشروطه، نقش چشم‌گيري داشتند.
اين مدرسه تا انقلاب مشروطه به منزله خانه دانش بود که در آن همه دانش ها را مي آموختند،طب، نقاشي، نظام ،فيزيک،شيمي، داروسازي،حقوق ،سياست. در فاصله سال‌هاي 1310-1308 شمسي بناي دارالفنون پس از هشتاد سال به وسيله نيکلاي نيويچ مارکف - مهندس روسي- بازسازي شد.
مارکف دارالفنون را بر اساس تلفيقي از معماري عصر هخامنشي و صفوي بازسازي کرد و به جز چند بخش محدود مانند حياط و آب نما و ايوان حياط شمالي، مابقي بخش ها را تغيير داد.
سردر زيباي دارالفنون را لرزاده – معمار معروف – پديد آورده و خط چشم‌نواز بالاي آن از عبدالحميد ملک‌الکلامي ملقب به اميرالکتاب است. دارالفنون در آغاز از چنان منزلتي برخوردار بود که رضاقلي‌خان هدايت – مولف مجمع‌الفصحاء، رياض‌العارفين و انجمن‌آراي ناصري – به رياست آن برگزيده شد و به اين منظور، از شيراز به تهران کوچ کرد.
دارالفنون پس از انقلاب به مرکز تربيت معلم تبديل شد، مدتي هم مرکز آموزش عالي ضمن خدمت فرهنگيان وزارت آموزش و پرورش بود و بالاخره در تاريخ 25/4/1367 اين بناي تاريخي به شماره 1748 در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيد.
115
انتهای پیام/
