وي افزود:دومين بخش در جنوب محوطه در مجاورت محلي واقع بود که در دومين فصل، اتاق آرشيو الواح گلي در آن کشف شده بود. در اين محل نيز در مجموع 9 ترانشه به ابعاد 10×10 متر حفاري شدند.
مفيدي هدف از کاوش در اين محل را شناخت ساختار و کاربرد بنايي عنوان کرد که آرشيو الواح در آن واقع بود.
به گفته وي در طول حفاري بخش بزرگي از اين بنا شامل يک حياط و اتاق‌هاي پيرامون آن در طرف شمالي و چند اتاق دراز موازي در طرف جنوبي بنا شناسايي شد. در دو اتاق ديگر اين بنا نيز دوباره تعداد نسبتاً‌زيادي از قطعات الواح گلي به خط ميخي اکدي کشف شدند. در يکي از اين اتاق‌ها آتش‌سوزي شديد باعث پخته شدن قطعات الواح شده بود، از اينرو اين الواح در شرايط بهتري نسبت به الواح اتاق ديگر حفظ شده بودند.
مفيدي درباره علت آتش‌سوزي گفت: احتمال دارد اين حادثه اثر حمله يا غارت شهر صورت گرفته باشد.
سرپرست هيأت کاوش محوطه باستاني هفت‌تپه خاطر نشان کرد: با توجه به نوع نوشته الواح و نقش مهرهايي که بر روي چندعدد از آنها ديده مي‌شود، مي‌توان زمان تخريب شهر را حدود سده 14 پيش از ميلاد تخمين زد.
وي تصريح کرد: مسئله جالب توجه در اتاق‌هاي بنا اين است که به غير از قطعات الواح گلي، به ندرت اشياي ديگر يافته شد. بنابراين مي‌توان گفت اشياي پيدا شده در اين بنا يا در هنگام فتح شهر غارت شده‌اند يا پيش از تخريب و آتش‌سوزي توسط مردم شهر براي حفاظت به محل ديگري منتقل شده و تنها الواح گلي که ارزش مادي نداشته، در محل رها شده‌اند.
مفيدي براساس مطالعات مقدماتي‌اش بر روي اين الواح افزود: مي‌توان چنين تصور کرد که ساختمان ياد شده بنايي اداري بوده که در آن اشياي خاصي نگهداري مي‌شدند. متن اکثر الواح، فهرستي درباره سوارکاري و آلات جنگي است. وجود اتاق‌هاي طويلي که به‌صورت موازي با يکديگر ايجاد شده‌اند، نيز مؤيد آن است که از اين اتاق‌ها احتمالاً براي انبار کردن اشياي خاص استفاده مي‌شده، از اين رو اشيا صورت‌برداري و فهرست آنها بايگاني شده و خود اشيا در انبار نگهداري مي‌شدند.
سرپرست هيأت کاوش محوطه باستاني هفت‌تپه درباره تخريب اين بنا تأکيد کرد : تخريب بنا در رابطه با فتح شهر بوده است.
وي افزود: آثار آتش‌سوزي در ديگر بخش‌هاي محوطه نيز مشاهده مي‌شود که قرائن نشان مي‌دهد زندگي در شهر پس از اين تخريب تا مدت کوتاهي ادامه داشته است. در ويرانه‌هاي اين بنا گورهاي مختلفي کنده شده؛ در قسمت شمالي بنا، تابوتي سفالي و تعدادي گور خمره‌اي کشف شد که کمي بالاتر از سطح اتاق‌ها قرار داشتند.
مفيدي خاطر نشان کرد : مسلماً اين گورها در زماني ايجاد شده بودند که اتاق‌هاي آن مملو از آوار بوده است. در بخش جنوبي ساختمان چند گور ديگر وجود داشت که در آنها جسد مستقيماً در خاک دفن شده بود. اشيايي که براي مردگان در اين گورها قرار داده بودند، همگي به دوره ايلامي ميانه 1 تعلق دارند.
سرپرست هيأت کاوش محوطه باستاني هفت‌تپه افزود : با توجه به اين مسئله اين گورها احتمالاً در همان سده 14 و چند سال يا چند دهه پس از تخريب بنا در آنجا ايجاد شده‌اند.در اين فصل نيز به موازات حفاري، در بخش بزرگي از محوطه اندازه‌گيري ژئوفيزيکي در 27 هکتار صورت گرفت. بررسي‌ها بيانگر آن است که گستردگي آثار شهر در جنوب ادامه داشته و حتي ساختارهاي بزرگ ديگري در بخش‌هاي جنوبي‌تر وجود دارند.
وي در پايان خاطر نشان کرد : بقاياي معماري در مجاورت و نيز درون شهرکي که در محوطه هفت‌تپه ايجاد شده ، مشاهده مي‌شود.
اين گزارش حاکيست ؛ محوطه باستاني هفت تپه حدود 15 کيلومتري جنوب خاوري شهر شوش واقع شده و همان‌طور که از نام آن پيداست از تپه هاي متعددي تشکيل شده است. در تاريخ آمده بين شوش و چغازنبيل مکان مقدسي وجودداشته که احتمالا هفت تپه امروز است.
M/120
انتهای پیام/
