به گزارش ميراث آريا( CHTN)، در مورد نويسنده اين کتاب- ظهير الدين نيشابوري- اطلاعات زيادي در دست نيست.جز اينکه گفته مي‌شود وي معلم سلطان ارسلان و شخصي به نام مسعود بوده است.

سلجوق‌نامه اگر چه خلاصه و گاهي نادرست است، اما به دليل اينکه مهم ترين منبع موجود فارسي هم‌عصر سلجوقيان و در مورد تاريخ آن سلسله بوده است مورد توجه است. اين کتاب بسيار ساده و جذاب نوشته شده است و وقايع نگاران زيادي اين کتاب را پايه نظريات خود در مورد اين دوره قرار داده‌اند.
روي نسخه، عنوان يا نام نويسنده نوشته نشده، اما با توجه به اينکه به طغرل سوم اهدا شده و از اشاراتي که توسط راوندي، ابولقاسم قاشاني و حافظ ابرو شده است در مورد شناسايي اين نسخه ترديد وجود ندارد. در مقايسه اين نسخه با کتاب‌هاي تاريخي ديگر در مورد اين دوره، معلوم شد که تعدادي از آنان که از مهمترين‌شان کتاب‌هاي راوندي، رشيدالدين فضل الله و ابولقاسم قاشاني است بسياري از بخش‌هاي کتاب‌هاي خود را از اين کتاب با کمي تغييرات يا گاهي بدون هيچ تغييري نقل کرده‌اند.

انتهای پیام/

کد خبر 1386110126