معمولا بيماران تسلطي بر غذا خوردن ندارند و غذاهايي را که کالري بالايي دارند و بلع و استفراغ آنها راحت است انتخاب مي‌کنند. ترس از افزايش وزن و به هم ريختن تناسب اندام سبب بروز رفتارهاي جبراني از جمله ورزش‌هاي بسيار سخت، روزه‌داري، برنامه‌هاي غذايي سخت، تحريک براي ايجاد استفراغ، سوء استفاده از ديورتيک‌ها (ادرارآورها)، سوء استفاده از مسهل‌ها، استفاده از داروهايي که سوخت و ساز بدن را افزايش مي‌دهد مثل هورمونهاي تيروئيدي مي‌شود.
اين افراد در مورد وزن خود بسيار حساس‌اند و با تحريک براي بازگشت غذا و استفراغ، غذاهاي خورده را استفراغ مي‌کنند يا با مصرف دارو سبب ايجاد استفراغ مي‌شوند.
علايمي که ممکن است اين بيماران نشان دهند عبارت است از: علايم شايع دستگاه گوارش مثل درد شکم (بخصوص در افرادي که استفراغ را تحريک مي‌کنند)، نفخ، يبوست، دفع گاز است.
همچنين علايم ريوي ناشي از ورود مواد غذايي به مجراي تنفسي که ممکن است سبب عفونت ريوي شود. قطع قاعدگي که در 50% از اين بانوان رخ مي‌دهد و در بيشتر موارد به صورت دوره‌هاي نامنظم قاعدگي بروز مي‌کند.
از ساير علايم مي‌توان به تورم پاها در افرادي که داروهاي ادرارآور و مسهل استفاده مي‌کنند. در معاينه فيزيکي اين افراد، ممکن است بزرگي دوطرفه غدد پاروتيد و غدد بزاقي مشهود باشد.
همچنين، در افرادي که استفراغ را تحريک مي‌کنند، زخم‌هايي روي زبان و لثه ايجاد مي‌شود و اسيد معده نيز سبب خوردگي و تخريب دندا‌نها مي‌شود بر هم خوردن ضربانات قلبي و در نتيجه اختلالات الکتروليتي نيز در اين افراد وجود دارد.
در نوع ديگري از اين بيماري، کاهش درجه حرارت بدن و کاهش فشار خون وجود دارد که البته چندان شايع نيست.
گاهي نوع ديگري از بيماري تظاهر مي‌کند و اين افراد در زماني مشخص (يک ساعت) غذايي بيشتر از حد طبيعي مصرف مي‌کنند و قادر به مهار کردن رفتار خود نيستند؛ ولي اين نوع بيماري با رفتارهاي جبراني همراه نيست.
معمولا بيماري‌هاي روحي و رواني - بخصوص افسردگي و اضطراب با بوليميا همراه است و اين افراد علايم پرهيز از برقراري ارتباط چشمي، افکار خودکشي و ديگرکشي، خستگي، آشفتگيهاي روحي، بيحوصلگي، بيحالي، اضطراب و افسردگي، قضاوت و اراده ضعيف را نشان مي‌دهند./120
انتهای پیام/