کنترل نکردن پسماندهاي شهري و روستايي به خصوص پسماندهاي ويژه از عوامل اصلي و مولد بسياري از بيماري‌ها به شمار مي‌رود. انتشار زباله‌ها و طولاني شدن زمان برداشت زباله‌ها و کثرت بيماري‌هاي عفوني از جمله عواملي هستند که محيط مناسبي را براي تکثير و رشد سريع بسياري از باکتري‌ها و انگل‌ها فراهم مي‌کنند.
در بخش پسماندهاي شهري تفکيک پسماندها به دو دسته تر و خشک در مبدأ توليد از آلودگي ناشي از مخلوط شدن و فعل و انفعالات شيميايي و توليد شيرابه پيشگيري مي‌کند و تبديل مواد به محصولات جديد و قابل استفاده را در بر دارد.
پسماندهاي خشک همچون کاغذ، مقوا، پلاستيک اگرچه در ظاهر از ارزش اقتصادي برخوردار نيستند اما در صورت تفکيک در مبدأ مي‌توانند پس از بازيافت کاربري جديد و مشابهي پيدا کنند که اين خود از نظر اقتصادي مقرون به صرفه است.
در بخش پسماندهاي ويژه که پسماندهاي بيمارستاني بخش عمده آن است لازم است هريک متناسب با نوع توليد و خصوصيات فيزيکي و شيميايي ويژه امحا شود، چراکه زباله‌هاي بيمارستاني منابع آب و خاک را به صورت جبران‌ناپذيري آلوده مي‌کنند و سلامت انسان را به خطر مي‌اندازند.
ضرورت زندگي سالم اقتضا مي‌کند به صورت مستمر روش‌هاي مديريت شهري و اجتماعي را بهبود ببخشيم و در اين راستا استفاده از تجربيات ساير کشورها و به کارگيري روش‌هاي روز دنيا مي‌تواند ما را در اين زمينه ياري رساند که البته اين مهم همت و توجه مسئولان ذي‌ربط را مي‌طلبد./115
انتهای پیام/