نصراله امامي در ادامه خاطرنشان کرد: زبان شعر فارسي در عصر رودکي تجربه چنداني حاصل نکرده و شاعران از فراز و فرودهاي زباني و ظرفيت‌هاي زبان فارسي در حوزه شعر آگاهي نداشتند به طوري که از ميراث برجاي مانده از شاعران قبل از رودکي حالت خامي و ناهمواري ديده مي‌شود.
وي با اشاره به اين که خلاقيت‌هاي ويژه زباني، استفاده از زبان موسيقايي، واژگان فارسي و زبان محاوره و اساساً درک او از واقعيت‌هاي زباني، جايگاه ارزشمند او را در شعر فارسي مستحکم‌تر کرده اظهار داشت: رودکي نخستين ابداع گر زبان شعر فارسي است زيرا حداقل از نخستين کساني است که پردازش‌هاي واژگاني را در شعر فارسي دريافت و در شعرش بکار برد.
به گفته اين استاد دانشگاه: رودکي با استفاده از واژه‌هاي بسيار زيبايي که در سروده‌هاي خود به جاي واژه‌هاي عربي و احتمالاً بيگانه رايج در حوزه ماوراءالنهر به کار گرفته به مثابه نخستين پاسدار زبان فارسي تلقي مي‌شود.
امامي در ادامه تصريح کرد: کاربرد لغاتي مانند سيم و زر به جاي سيم مسکوک، آغاش به جاي عشق و شيدايي و ريم ناک به جاي چرکين از جمله لغات فارسي است که رودکي به جاي لغات عربي بکار مي‌برده است/118
انتهای پیام/
