به گفته باستان‌شناسان،يکي از نکات جالب توجه اين بناي باستاني پابرجايي ديواره‌هاي آن است که نزديک به سه فوت ارتفاع داشته و با ضخامتي 16 فوتي نمازخانه‌اي دايره شکل را محافظت و محاط کرده اند. نمارخانه‌اي که نمونه‌هاي هنري و اسباب و اثاثيه‌هاي سنگي متعلق به اين عصر هنوز در آن به چشم مي‌خورد.
بررسي‌هاي باستان‌شناسان نشان داد که اطراف بيروني اين عبادتگاه را راهرويي از سنگ‌هاي لابيرنيت درخشان دربر گرفته که به احتمال زياد محل عبور مردم براي رسيدن به اتاق اصلي اين ساختمان بوده است.
برخي اين مکان صومعه مانند را معبد يا محلي براي يادبود مردگان معرفي کرده اند. محلي براي اهداي قربانيان، حتي قربانيان انساني به پيشگاه خدايان.
گفتني است ساختمان‌هاي ديگري نيز با طولي بيش از 50 فوت و عرضي متجاوز از 30 فوت در کنار اين عبادتگاه منحصر به فرد کشف شدند./109
انتهای پیام/
