وي افزود: هنگام سفالگري فرم و شکل از پيش تعيين شده و مشخصي در ذهن ندارم و اجازه مي‌دهم گل و دست سرنوشت آن سفال را تعيين کنند.
اين سفالگر تهراني با اشاره به اينکه در چندين نمايشگاه هنرهاي سنتي و صنايع‌دستي شرکت کرده، اضافه کرد: با وجود اينکه در نمايشگاه‌ها رتبه آورده‌ام ولي اين نمايشگاه‌ها تأثير چنداني در بازار فروش سفال ندارد.
نفريه علت حضور خود را در نمايشگاه‌هاي صنايع‌دستي کمک در پيشرفت جريان سفالگري در کشور دانست و تصريح کرد: شرکت هنرمندان و گرد هم آمدن اين افراد مي‌تواند در صنعت سفالگري تحول ايجاد کند.
وي ادامه داد: با وجود اينکه پتانسيل‌هاي بسياري در ايران وجود دارد متأسفانه وضعيت سفالگري در کشور ايران تأسف بار است.
اين هنرمند تهراني يکي از بزرگترين مشکلات اين صنعت را نبود مواد اوليه مرغوب عنوان کرد و اظهارداشت: گل‌هاي توليد شده در ايران کيفيت خوبي ندارند ضمن اينکه از تنوع رنگ بسيار کمي برخوردارند.
اين سفالگر کمبود تبليغات را از ديگر مواردي دانست که به کمرنگ شدن اين هنر در سال‌هاي اخير دامن زده و يادآور شد: به همين دليل خريداران بيشتر به سمت کالاهاي بازاري و بي‌کيفيت ولي با قيمت ارزان مي‌روند.
نفريه که خود اقدام به ترجمه کتابي در خصوص سفالگري کرده، در پايان خاطر نشان کرد: کمبود کتاب‌هايي با موضوع سفالگري در کشور کاملا مشهود است و ناشران تمايل چنداني به چاپ کتاب‌هاي هنري ندارند.
112/
انتهای پیام/
