اين چشمه يا آب راه زير زميني، که هنوز هم محل عبور آب شهر رم به شمار مي‌رود ، در زير يک کليساي متروکه قرن سيزدهم در نزديکي سواحل درياجه براچيانو، در 35 مايلي شمال شهر رم قرار دارد.
کاوش‌هاي اين گروه دو نفره نشان داد، آب از مسير بستري از سنگ‌هاي آتشفشاني عبور کرده، در سرداب‌هايي زير زميني جمع شده و به سمت اين آب راه سرايز مي‌شد و از اين مسير به شهر رم مي‌رسيد.
به گفته اين دو باستان‌شناس، سقف طاقدار اين آب راه به نوعي نقاشي نادر و کمياب موسوم به آبي مصري تزيين شده بود که در اساطير روم و يونان محل زندگي خدايان آب بوده است.
ادوراد اونيل، پدر باستان‌شناس اين گروه دو نفره با اشاره به حجم وسيع نقاشي‌ها گفت: ساختن و آماده کردن چنين نقاشي‌هايي در آن زمان بسيار گران بوده و وجود سرتاسري آنها در تمام ديوارهاي اين آب راه حاکي از ارتباط آن با خانواده‌هاي سلطنتي بوده است.
اين پدرو پسر بريتانيايي اميدوارند با تهيه فيلمي مستند از اين اکتشاف، بودجه لازم را از سازمان‌هاي ايتاليايي براي ادامه تحقيقات خود در اين منطقه به دست آورند./109
انتهای پیام/
