در جلوي 2 گور دخمه تابوتهاي سنگي ديده مي شود و گور دخمه ديگر نيز در شمال شرقي محوطه قرار گرفته است.
اين گوردخمه ها و تابوت هاي سنگي در دوران باستان جهت تدفين مردگان مورد استفاده بوده اند و بنابر اعتقادات باستاني مردم به خصوص دوران هخامنشي و فرا هخامنشي و ساساني اجساد را ابتدا در بلندي هاي کوه و صخره ها قرار مي دادند و بعد از چند مدتي که از جسد فقط استخوان هاي آن باقي مي ماند آن استخوان ها را در داخل گوردخمه ها و تابوت هاي سنگي قرار مي دادند . از اين رو اين قبور را استودان مي ناميدند.
کلمه استودان به معني محل گذاردن استخوان است . با نگاه اول اين گور دخمه ها داراي دهانه اي کوچک و حدود 80×56 سانتي متر هستند اما با بررسي هاي بيشتر ما مشاهده مي کنيم که درون اين گوردخمه ها فضاي بسيار بزرگي به ابعاد 137×230 سانتي متر تعبيه شده است در پايين اين مجموعه بقاياي معدن سنگي مربوط به دوران هخامنشي وجود دارد .
باستانشناسان اين اداره کل در پي بررسي هاي باستانشناختي اين مجموعه را شناسايي و با توجه به ارزشهاي تاريخي در سال گذشته اقدامات ثبتي اثر را انجام داده که پس از تکميل و ارسال پرونده و طرح در شوراي ثبت آثار تاريخي مراحل و تشريفات قانوني هم اکنون اين مجموعه هخامنشي و فرا هخامنشي به شماره 28231در تاريخ 13 بهمن ماه 88 به فهرست آثار ملي ايران پيوسته است .
آثار ذکر شده از تاريخ ثبت تحت حفاظت و صيانت اين اداره کل بوده و هرگونه دخل و تصرف در اثر و حرائم آن ممنوع و طبق قوانين مربوطه متخلفين مشمول مجازاتهاي قانوني خواهند شد .
/104
انتهای پیام/