اين شهر که در زبان بومي آن را وينگ ژاي يا شهر پيروزي مي‌نامند، در سال 1975،پناهگاه آوراگاني بود که براي فرار از بمب‌هاي نيروهايي امريکايي به مدت 9 سال به آن پناه آورده بودند.
اين پناهگاه که تا چندي پيش به دلابل امنيتي همچنان مخفي مانده بود،سرانجام با بازگشاييي در ماه نوامبر سال 2009 به دومين منبع درآمد گردشگري لائوس تبديل گرديد.
به گفته مقامات سازمان گردشگري لائوس، اين پناهگاه از شبکه‌هاي تونلي متعددي تشکيل شده که در هريک اتاق‌هاي نشمين قرار داشته و استراحتگاه‌هايي مخفي در عمق ديوارهاي سنگي نيز در ديوارهاي آن ايجاد شده بود.
از ديگر بخش‌هاي جالي اين پناهگاه، وجود يک سالن آمفي تئتار طبيعي است که محل ورود بازديد کنندگاني از کشورهاي کوبا، ويتنام و شوروي در زمان جنگ بوده است.بازديد کنندگان مي‌توانند با استفاده از گوشي‌هايي که در اين محل نصب شده اند حرف‌هاي نجات يافتگان و سربازان لائوسي که در اين مکان جمع شده بودند را گوش دهند.
دولت لائوس اميداور است با تجهيز بيشتر اين شهر اسرار آميز به امکانات رفاهي و حفظ فضاي اصلي آن، جاذبه‌اي جديد و پردرآمد را براي اين کشور به ارمغان آورد./109
انتهای پیام/
