در ابتداي اين مراسم، دکتر ايراني؛ رئيس مرکز پژوهشي ميراث مکتوب، پس از خوشامدگويي به ميهمانان، به ارائۀ توضيحاتي در رابطه با اين اثر پرداختند.
وي با اشاره به اينکه ميبدي قرآن را در سه بخش ترجمه و تفسير کرده ، به برخي از ويژگيهاي آن که ترجمه‌اي روان، ادبي و برگرفته از واژگان کهن است، تأکيد کرد.
در اين نشست، همچنين آقاي دکتر موسوي گرمارودي از مترجمان قرآن کريم ، در مورد شيوۀ کار ميبدي و معناي واژۀ کشف‌الاسرار و عده‌الابرار سخن گفته و تفسير عرفاني قرآن کريم را مهمترين وي‍ژگي اين اثر ارزشمند دانست.
دکتر سيد محمد حسيني؛ استاد دانشگاه علامه طباطبايي، نبز با بيان اينکه کتاب کشف‌الاسرار سالها پيش به همت شادروان استاد حکمت به چاپ رسيده است، گفت: هنوز در مورد اثر ميبدي اين سؤال مطرح است که به هرحال اين اثر متعلق به اوست يا استاد بزرگ وي، خواجه عبدالله انصاري.
وي افزود: او آشکارا مي‌گويد که پايه و اساس کارش، تفسير استاد خواجه عبدالله انصاري است.
دکتر علي رواقي؛ استاد دانشگاه تهران نيز با توضيحي در زمينۀ ترجمه‌هاي مختلف قرآن کريم،گفت: «در بررسي‌هايي که از ترجمه‌هاي متعدد قرآن کريم به عمل آمده حتي کشف‌الاسرار، به اين نتيجه رسيده‌ايم که همۀ کتاب توسط يک کاتب نوشته شده است و مترجمان قرآن برابرنهاده‌هاي فارسي و قرآني را از يک ريشۀ فارسي و يک ريشۀ قرآني ميگرفتند و در تمام قرآن استفاده مي‌کردند و به هيچ عنوان کلمه‌اي را تغيير نميدادند.» وي همچنين در ادامۀ سخنانش بر اين نکته تأکيد کرد که در ميان ترجمه‌هاي قرآن ترجمه‌اي به زبان رسمي وجود ندارد.
دکتر غلامعلي حداد عادل؛ رئيس فرهنگستان زبان و ادب فارسي، آخرين سخنران اين نشست هم در ابتداي سخنان خود با اشاره به اينکه ترجمۀ ميبدي يکي از ترجمه‌هاي معتبر و کهن فارسي از قرآن کريم است، بخشهايي از مقدمۀ ابوالفضل رشيدالدين ميبدي در ابتداي کشف‌الاسرار و در وصف قرآن را براي حاضران قرائت کرد.
دکتر حداد عادل که خود ترجمه‌اي از قرآن را در دست تهيه دارد، در ادامه و در توصيف موقعيت زماني نگارش کشف‌الاسرار گفت: پس از آنکه ترجمۀ قرآن مجاز شمرده شد، مترجمان آن‌قدر محتاط و دقيق عمل مي‌کردند تا معناي کلمه‌اي از قرآن در ترجمه دچار تغيير نشود و اين سبب شکل‌گيري و استمرار ترجمۀ تحت‌اللفظي و فدا شدن زيبايي در ترجمۀ قرآن شد. اما ميبدي با نگارش «کشف‌الاسرار و عده‌الابرار»، اين سنت را شکست و ترجمه را آزادي بخشيد، به طوري‌که متن کتاب وي را مي‌توان از نمونه‌هاي فاخر نثر خراساني برشمرد.
وي در ادامه افزود: «مترجمان پس از ميبدي شيوۀ او را پي نگرفتند و دوباره به قيود و سبک طبري بازگشتند. در حالي که اگر همۀ مترجمان پس از ميبدي به اندازۀ او ترجمۀ قرآن را جلو مي‌بردند، امروزه نيازمند اين همه ترجمۀ مجدد قرآن کريم نبوديم.» وي با ذکر مثالهايي از ترجمۀ ميبدي از قرآن و ويژگيهاي فني آن، سخنان خود را به پايان رساند.
بخش پاياني اين نشست به پرسش و پاسخ اختصاص يافت که دکتر حداد عادل، دکتر حسيني و دکتر رواقي به سؤالات کارشناسان پاسخ دادند.
«ترجمۀ قرآن کريم، اثر گرانسنگ «ابوالفضل رشيدالدين ميبدي»، از شاگردان و مريدان خواجه عبدالله انصاري و از عرفاي بنام سده‌هاي پنجم و ششم هجري است که بر اساس معتبرترين نسخ تصحيح و به دوستداران کتاب خداوند ارائه شده است. صفحات اين چاپ قرآن به شکلي تنظيم شده که هر صفحه با شروع يک آيه آغاز و با پايان آيه‌اي ديگر نيز ختم مي‌شود. هيچ صفحه‌اي در ميان يک آيه پايان نمي‌پذيرد.
اين قرآن در مرکز پژوهشي ميراث مکتوب، با همکاري انتشارات فرهنگنگار ميبد و حمايت بنياد ميبدي به چاپ رسيده است.»/122
انتهای پیام/
