به گفته باستان‌شناسان، مدفون ماندن اسب در زميني گلي که در زمان مرگ يا اندک زماني پس از آن، اين حيوان را در بر گرفت، دليل اصلي سالم ماندن اسکلت پس از گذشت چند سده بوده است.
اين اسب که به عقيده کارشناسان در زمان حيات قدي يک متر و 35 سانتي متري داشته است در عمق 60 سانتي متري زمين به دست آمده است.
از نکات جالب توجه در مورد اين موجود باستاني که به گفته محققان عمري 100 هزار ساله دارد، سالم ماندن استخوان‌هاي ريز بخش انتهايي دم آن است که در حالتي کامل قرار دارد./109
انتهای پیام/
