«استفينا رومانو» افزود: اين دستگاه‌ها که همان تجهيزات راداري هستند به منظور شناسايي موقعيت جمجمه «ليزا جرارديني دل گيوکوندو» که به اعتقاد مورخان مدل نقاشي معروف «داوينچي» بوده و در سال 1542 در شهر فلورانس درگذشته، به کار گرفته شدند.
باستان‌شناسان درصددند پس از کشف جمجمه، از طريق تجهيزات رايانه‌اي چهره احتمالي آن را ترسيم کرده و با پرتره مشهور «داوينچي» مطابقت داده و پرده از راز چند صد ساله اين تابلو بردارند.
علاوه بر آن براي اثبات هويت واقعي جسد دفن شده در صومعه، دي.ان.اي آن را با فرزندانش که در کليساي «سانتيسيما آنونزياتا» شهر رم دفن شده اند مورد آزمايش و بررسي قرار خواهند داد.
با اين وجود برخي معتقدند، نقاشي «داوينچي» مخلوطي از چندين چهره بوده است. بزرگ بودن دست‌هاي زن نقاشي شده در تابلو گروهي از مورخان را به اين نتيجه رسانده که هويت اصلي فرد نشسته، يک مرد بوده است. برخي نيز لبخند پنهان شده در چهره اين زن را يکي ديگر از نکات اسرار آميز تابلو دانسته اند.
علي رغم تمام نکته سنجي‌ها، اما، بسياري از باستان‌شناسان صاحب «لبخند ژکوند» را همان همسر تاجر ابريشم فلورانس، «گيسپه پالانتي» مي‌دانند که پس از مرگ او به عنوان راهبه در خدمت صومعه فلورانس درآمده و تا زمان مرگ خود در آنجا زندگي کرد.
سخنگوي اين تيم باستان‌شناسي گفت: درصورت کشف اسکلت، تمام اجزاي آن توسط باستان‌شناسان، مورخان هنري، متخصصان آناتومي، ديرينه‌شناسان و زيست‌شناسان مورد بررسي قرار گرفته و در صورت تاييد تمام يافته‌ها در معرض ديد عموم قرار خواهند گرفت.
109
انتهای پیام/
