سرهنگ «عليرضا اسماعيلي»، در گفت‌و‌گو با ميراث‌آريا (chtn)، در اين رابطه افزود: مردان و زنان کشورمان رفتارهاي متفاوتي در رانندگي دارند که توجه به ايمني و ريسک‌پذيري، آنان را تحت تاثير قرار مي‌دهد. اين تفاوت رفتار‌ها محصول ساختارهاي فيزيولوژيکي، فرهنگي و محيط اجتماعي است و هر يک، نقشي مهم در تخلف از مقررات و بروز تصادف دارد.

اين کار‌شناس ترافيک ادامه‌داد: بررسي جنسيت رانندگان در تصادف‌ها در کشور نشان مي‌دهد که مردان نسبت به زنان در معرض خطر بيشتري قرار دارند. همچنين تفاوت‌هاي مشابهي در زنان و مردان عابر در جامعه وجود دارد که تبيين آن‌ها با توجه به کفايت و ميزان مهارت رانندگي مردان و زنان ساده نيست.

اين عضو هيات علمي دانشگاه پليس خاطرنشان‌کرد: تحقيق گسترده کار‌شناسان، حاکي از اين است که مردان به ويژه مردان جوان، در تمامي فرهنگ‌ها نسبت به زنان رفتارهاي پرخطر‌تر دارند اين مسئله، رانندگي ايمن را کاملا تحت‌تاثير قرار مي‌دهد و احتمال بروز تصادف را به شدت بالا‌تر مي‌برد.

رييس پيشين پليس راه ايران تصريح‌کرد: ميزان انحراف رفتاري (تخطي از قانون) به شکل قابل ملاحظه‌اي در مردان بيشتر از زنان است. اين مسئله در تخطي از قوانين رانندگي شامل سرعت مجاز، سبقت و... نمود بيشتري پيدا مي‌کند. همچنين به طور متوسط، مردان در بسياري از موارد، بيش از زنان، جوياي خطر و هيجان هستند.

«اسماعيلي» توضيح‌داد: تفاوت‌هاي جنسيتي درباره تمايل خطرپذيري در حال رانندگي، حداقل در قسمتي از آن با استفاده از ديدگاه روان‌شناسانه قابل توجيه است. اين مسئله نشانگر اين است که مدارهاي عصبي مغز ما با توجه به فرهنگ و جامعه از آنچه در عصر شکار وجود داشت تفاوت شاياني يافته است.

«اسماعيلي» يادآورشد: تفاوت شيوه‌هاي رانندگي مردان و زنان به اندازه‌اي است که افراد باتجربه مي‌توانند حتي بدون ديدن راننده از فاصله‌اي زياد جنسيت او را تشخيص دهند. به عبارت ديگر، سبک رانندگي زنان و مردان تا آنجا متمايز است که مي‌تواند به عنوان معرف جنسيت راننده در نظر گرفته شود. مردان غالبا سريع، فرز، پر پيچ و خم و... رانندگي مي‌کنند. آنان از هر فضاي خالي استفاده مي‌کنند و دايم در حال تغيير مسير هستند. در مقابل، زنان آرام، آهسته، مستقيم و... مي‌رانند.

او گفت: احتياط، صبر و حوصله از مشخصات رانندگي زنان است؛ ويژگي‌هاي که حرص مردان راننده را در مي‌آورد و آنان را به عکس‌العمل وا مي‌دارد.
اين استاد دانشگاه با طرح پرسشي ادامه‌داد: ريشه تفاوت شيوه‌ها يا سبک‌هاي رانندگي زنان و مردان اما در کجاست؟ تمامي داوطلبان براي دريافت گواهينامه به کلاس‌هاي آموزش مي‌روند و امتحان مي‌دهند. در اين کلاس‌ها، داوطلبان هنجارهاي درست رانندگي يا آنچه در زبان جامعه‌شناسي «هنجارهاي ايده‌آل» گفته مي‌شود را آموزش مي‌بينند و امتحان مي‌دهند. آنچه اما در عمل حاکميت دارد نه هنجارهاي ايده‌آل رانندگي که هنجارهاي واقعي رانندگي است. رانندگي در بعضي شهر‌ها هنجارهايي دارد که با آموزش‌هاي ارايه شده در کلاس‌هاي آموزشي تفاوت بسياري دارد.

به اعتقاد «اسماعيلي» شيوه‌هاي متفاوت رانندگي زنان شباهت بيشتري به هنجارهاي ايده‌آل دارد. در اين معني، زنان بر اساس الگوهايي رانندگي مي‌کنند که با هنجارهاي واقعي رانندگي از طرف مردان تعارض دارد. به همين خاطر زنان نظم رانندگي (نظم مبتني بر هنجارهاي واقعي مردان) را بر هم مي‌ريزند و طبيعي است از جانب عموم مردان راننده به اشکال مختلف توبيخ شوند.

«اسماعيلي» خاطرنشان‌کرد: زنان در عمل به مواردي که براساس هنجارهاي ايده‌آل رانندگي ممنوع است احترام مي‌گذارند.
/118

انتهای پیام/

کد خبر 139005197