اين دروازه ابتدا در زمان عضدالدوله ديلمي ساخته شد و قرآني در آن جاي داده شد تا مسافران با گذر از زير آن متبرک شوند.
در دوره زنديه کريم خان زند اين دروازه را بازسازي کرد و اتاقي به بالاي آن افزود و دو جلد قرآن بزرگ نفيس، به خط سلطان ابراهيم بن شاهرخ تيموري، در اتاقک بالاي آن جاي داد، اين قرآن‌ها، که به «قرآن هفده من» معروف‌اند، اکنون از دروازه قرآن به موزه پارس انتقال يافته‌اند.
دروازه قرآن در دوره قاجاريه به علت وقوع چندين زلزله دچار صدمات زيادي شد که محمد زکي خان نوري آنرا تعمير کرد.
روزهاي اول هرماه مردم از شهر خارج شده و از زير اين طاق عبور مي‌کرده‌اند، درسال ۱۳۱۵ اين بنا به دستور رضاخان، تخريب شد، دروازه قرآن در سال ۱۳۲۸ با همت بازرگاني بنام حسين ايگار معروف به اعتمادالتجار دوباره مورد بازسازي قرار گرفت.
/119
انتهای پیام/
