شبستان گنبددار قديمي، هسته اوليه بنا را تشکيل مي‌دهد، قدمت آن به دوره سلجوقي مي‌رسد و از ويژگي‌هاي معماري سلجوقي در اين بنا تبعيت از الگوي پلان چهار طاقي، توجه به استحکام بنا و استفاده از مصالح مقاوم در ساخت است.
محراب گچبري ايلخاني نيز در ضلع جنوبي گنبدخانه واقع شده و دور تا دور ديوار گنبد خانه کتيبه‌اي به خط کوفي بر جاي مانده است که از گوشه جنوب شرقي سمت راست ديوار سمت محراب با «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم» آغاز مي‌شود و در گوشه جنوب شرقي به کلمه «ينصرک» ختم مي‌شود، در ديوارهاي شرقي و غربي نيز آيات ديگري نوشته شده است.
محراب گچبري مسجد جامع اروميه به ارتفاع 8 متر و عرض 5/5 متر در ضلع جنوبي گنبدخانه اولين نمونه از 23 محراب گچبري دوره ايلخاني است که روي محراب قديمي‌تر دوره سلجوقي اجرا شده است.
کشيدگي و ارتفاع رفيع محراب، استفاده از 2 طاق‌نما، 2 ستون‌نما و تاج محراب در فرم‌بندي آن، استفاده از خطوط ثلث در کتيبه‌هاي محراب و عناصر بکار رفته در گچبري‌ها از مشخصه‌هاي بارز اين اثر به عنوان محراب دوره ايلخاني به شمار مي‌روند.
در ضلع غربي گنبدخانه، شبستان چهلستون مسجد واقع شده که پس از شبستان گنبددار، قديمي‌ترين بخش کالبد موجود مسجد است، ساختمان دوره ايلخاني اين قسمت در دوره صفويه مرمت شده است.
/110
انتهای پیام/
