به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی وگردشگری عمران گاراژیان سرپرست گروه باستان شناسی امروز \" یکشنبه \" با اعلام این خبر افزود: در این فصل از کاوش که در ادامه فعالیت های سال 1391 صورت می گیرد، هفت گروه سه نفره متشکل از کارشناسان در حال ارزیابی بخش مرکزی محوطه دامغانی (کارگاه 1) هستند.
اوگفت: فعالیت در بخش شمالی محوطه ( کارگاه 2) نیز با هدف پاکسازی برش و پیاده رو به صورت ترانشه هایی که لایه های مس-سنگی و مفرغ را نمایش دهند انجام می شود.
به گفته گاراژیان محوطه تپه دامغانی در سال 1382 توسط خود او و لیلا پاپلی و در سال 1384 توسط رمی بوشارلا به همراه هنری فرانکفورت بررسی شده است.
این باستان شناس در گفت و گو با خبرنگار سایت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری (richt.ir) همچنین گفت:تپه دامغانی سبزوار در سال 1387 توسط یک هیات مشترک ایرانی فرانسوی مورد کاوش قرار گرفت و در سال 1388 نیز توسط حسن نامی تعیین حریم شد.
وی افزود: نخستین گمانه زنی ها با هدف ارزیابی ایجاد موزه فضای باز در محوطه تپه دامغانی در مدت دوماه و با سرپرستی اینجانب در سال 1391 انجام شد.
به گفته گاراژیان در نتیجه این گمانه زنی ها بقایای معماری، تدفین و مواد فرهنگی مربوط به دوره های مس- سنگی، مفرغ و اوایل عصر آهن به دست آمد.
این باستان شناس گفت: تپه دامغانی که در سال 1380 با شماره 3749 به عنوان اثر ملی به ثبت رسیده است در حاشیه جنوب شرقی سبزوار قرار دارد و قسمتی از آن طی خیابان کشی ( خیابان جهاد کشاورزی مشهور به جاده دلقند) قطع شده است.
وی افزود: این تپه که بالغ بر ده ها هکتار مساحت دارد پیش تر به وسیله چندین گروه دیگر نیز مورد بررسی و کاوش قرارگرفته است.
مجوز فصل اول کاوش در محوطه تپه دامغانی سبزوار که تا پایان مهرماه ادامه دارد توسط رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر شده است.
انتهای پیام/
