اگر هر آیینی از قرن‌ها پیش پابرجا بوده، همراه با اعتدال بوده است. بنابراین می‌توان گفت که نوروز به ما یاد می‌دهد که زبان امید، زبان اعتدال است. در واقع نوروز چهره زیبای صلح را به جهان نشان داده است.
به گزارش میراث آریا(chtn)، آیین ملی نوروز از صبح امروز (سه‌شنبه 18 اسفند) با حضور مسعود سلطانی فر معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، حجه الاسلام علی یونسی دستیار ویژه رئیس جمهور در امور اقوام و اقلیتها، صالحی امیری رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی، سیدمحمد بهشتی رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، اساتید و صاحبنظران حوزه فرهنگ و پژوهشگران در موزه دوران اسلامی، موزه ملی ایران برگزار شد.
در این مراسم، مسعود سلطانی‌فر، رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نوروز را آیینی دانست که با دیگر آیین‌های ایران اسلامی تقارن پیدا می‌کند و به آنها معنایی بهتر می‌بخشد.
وی ادامه داد: شاید بتوان گفت، در مورد هیچ آیینی، چون نوروز، نام آیین و سنت، گویای محتوا، جهان بینی و معنای آن در نزد یک ملت و قوم نیست. حال باید پرسید نوروز، چه معنایی دارد و به چه معناست؟ نو روز، به سادگی به معنای نو شدن است، اما نو شدن در اینجا تنها کنار گذاشتن یک لباس و جامه کهنه، و پوشیدن رخت نو و تازه ای که خریده یا هدیه گرفته ایم نیست. مولانا می فرماید که عادت، چون غباری است که بر ذهن و جان ما می نشیند و ما را از نو دیدن، نو شدن و فهم حقیقت دور می دارد. نزدیک به این تعبیر، در گفتار شاعر معاصرمان سهراب سپهری نیز دیده می شود، که می گوید: «مسیر تماشا پیوسته در غبار عادت هاست، همیشه با نفس تازه، راه باید رفت.» در حالی که جهان، همواره در تکاپو و حرکت است، کهنه ماندن و سکون، جز سقوط و زوال نیست.
سلطانی فر تصریح کرد: به این دلیل، نو روز؛ نو شدن جامه، جان و روح و اندیشه انسان است. جامعه، جهان و انسان، هر سه، نیاز به نو شدن و و پیراستن خود از کاستی ها دارند. این که به قول امام صادق علیه اسلام، انسان خود را در پناه رحمت و گذشت خداوند، از خشم و گناه و نفرت و بدی پاک نماید تا عیدی حقیقی در روزی که نو و نوین است، با او برپا و برگزار شود.
وی افزود: این نو شدن، خود به معنی شروع دوباره است، یعنی دور ریختن ناامیدی و یاس، و یاد گرفتن از طبیعت که چگونه بعد از مرگ، دوباره زنده شده ، سبز شده و به بار و بر می نشیند. مردم ما در نوروز، هم خانه جان خود را پاک می کنند و هم خانه ای را که در ان سکنی دارند، از گرد و غبار می زدایند. در نوروز، جهان مادی، پاک و پاکیزه می شود، اما پاک کردن و تطهیر جان از یاد نمی رود، و درست به همین دلیل است، که در آستانه سال نو این دعا را می خوانیم:\"یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبر اللیل و النهار یا محوّل الحول و الاحوال حوّل حالنا الى احسن الحال\" اى متحول کننده قلب‌ها و چشم‌ها؛ اى تدبیر کننده شب و روز اى متحول کننده حالات، حال ما را به بهترین حالات متحوّل کن.
وی گفت: اما نوروز، معنای دیگری هم دارد. هر گاه که ما از ناامیدی به امید دست یابیم، خود یک نوروز است. حال باید گفت که نوروز، برای ملت ایران در طی تاریخ، همواره بارقه امید و آغازی نو و تازه بوده است، نوروز، همواره امید ما را زنده نگه داشته است و به ما توان ادامه دادن راه را داده است. ما باید با نوروزهایمان همیشه از نا امیدی به امید بازگردیم، و راه های ساختن، آبادانی، زنده و جاری تر شدن را بیازماییم. نو شدن و نو روزی شدن یعنی آنکه انسان اسیر ناامیدی و یاس نشود.
رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اضافه کرد: اما چرا نوروز را ایرانیان به عنوان زمان آغاز سال نو و به تعبیری شروع دوباره انتخاب کرده اند و زمان این شروع دوباره، چه رابطه ای با امید دارد؟ نوروز زمان اعتدال بهاری است، زمانی که طول روز و شب برابر می شوند، و این خود درس دیگری است که ما را از خلق و خوی ایرانیان و نگاه آنان به زمان و جهان آگاه می کند، نوروز به ما یاد داده است، که هیچ چیزی برتر از اعتدال نیست، که تفریط و افراط چیزی جز نابودی و ویرانی برای انسان، جامعه و جهان به بار نخواهد آورد و اگر فرهنگ و تمدن ایرانی قرن هاست که پایدار است، این خود ریشه در فلسفه ای دارد که در یکی از مهمترین آیین های آنان یعنی نوروز، پیداست: باید همواره با نگاهی معتدل به جهان نگاه کرد و باید همراه اعتدال بود. می توان گفت نوروز به ما یاد می دهد که زبان امید، زبان اعتدال است و در حالی که آتش جنگ و ویرانی که افراطیون برافروخته است، جهان و انسان های بی گناه را نابود می کند، باید با صدای نوروز؛ چهره زیبای صلح ، اعتدال و زندگی را به مردم جهان نشان داد .
معاون رئیس جمهور ادامه داد: نوروز، زبان صلح و تنوع فرهنگی است. به واقع نوروز را می توان به رنگین کمانی تشبیه کرد که در هر نقطه از ایران و ایران فرهنگی، یک رنگ و رو، و یک عطر و بو دارد. این تنوع فرهنگی که با وحدت و همبستگی همسو است، چه معنایی دارد؟ این تنوع به ما می گوید، که همه ما ریشه ای واحد داریم، که سرچشمه تاریخ و پیشیینه مان، ما را به هم وصل می کند. جان ما از سرچشمه ای واحد سیراب می شود و همه ما در صداهای مختلف خود راوی یک قصه ایم؛ قصه ای که از دوستی و صلح و باور و اعتقادی واحد سخن می گوید. نوروز به ما در طی قرونی طولانی؛ دوستی، صلح و آشتی را یاد داده است، هرگز نوروز، زبان ستیز و جنگ نبوده است، هر کس که بخواهد زبانی را برای بیان دوستی و صلح انتخاب نماید، به زبان نوروز نیازمند است. نوروز در سرزمین ما همیشه با اشتی ها و مهربانی ها قرین بوده است. بر این اساس می توان گفت نوروز، صدای صلح و دوستی است.
سلطانی فر تصریح کرد: امروز با ثبت نوروز، در مجمع عمومی سازمان ملل به عنوان روز و فرهنگ صلح، فرهنگ و تمدن ایرانی، آموزگار آموزه های صلح و دوستی به جهانیان است. چون همیشه تاریخ، نوروز نوای امید، صلح، اعتدال و دوستی در میان ایرانیان و ملت های منطقه باشد.
انتهای پیام/
