رامین مدنی در گفت و گو با پایگاه اطلاع رسانی صندوق احیاء (صابتا) گفت: واقعیتی که وجود دارد این است که اساسا هنر معماری با مفهوم زندگی و حیات و شاخصه های سرزمینی آن پیوند می خورد و معنا می گیرد. اتفاقی که در کلانشهرهای ایران به شکل وسیع در حال وقوع است این است که تغییرات معماری و سبک زندگی تاثیر متقابلی بر هم گذاشته اند که اصلا تا اینجا نتیجه مطلوبی را در پی نداشته است.
این مدرس دانشگاه افزود: مفهوم خانه در فرهنگ ایرانی اصیل در بر گیرنده یک محیط زیست تقریبا کامل و جامع بوده به شکلی که می شد اکثر عناصر زیستی را با شاخصه های زیبایی شناختی که از معماری گرفته بود، در کالبد یک بنا شناسایی کرد. به عبارتی معماران ما کم و بیش یک جهان کوچکتر را در یک خانه خلق می کردند که هم جنگل و سبزی را در قالب یک باغچه ترسیم می کرد، هم آب و دریا را با ایجاد حوض های فیروزه ای به محیط خانه می آورد و هم با کاشی کاری و کچ بری و آجر نماهای خاص سعی می کرد تداعی کننده طبیعت باشد.
وی افزود: چنین معماری فضای خانه ها را به چیزی بسیار فراتر از یک سرپناه ساده تبدیل می کرد و مفهومی فرهنگی و معنادار به آن می بخشید. این شاخصه ها که البته به مراتب فراتر از این توضیحات هستند، تقریبا در معماری خانه های جدید ما ایرانی ها از بین رفته اند و سراغی از آنها نمی توان یافت.
مدنی تاکید کرد: نکته مهمتر این است که ما در شهرسازی جدید خود حتی از معماری مدرن هم خود دارای معناگرایی و پیشینه فرهنگی خاصی است نیز یاری نگرفته ایم و به همین دلیل می شود گفت که شهرهای ما و معماری ما، معنای خود را از دست داده اند و مفهوم خانه تنها در حد یک سرپناه عادی و ساده پایین آمده است.
عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان با بیان اینکه در این مرحله برای خروج از بحران هویتی که شهرهای ما گرفتار آن شده اند یکی از بهترین شیوه ها ایجاد زمینه تجربه کردن زیست در فضای معماری اصیل و غنی ایرانی و بومی برای شهروندان است، اضافه کرد: حتی حضوری چند ساعته در یک بنای تاریخی با معماری حساب شده و ریشه دار آن به هر فردی می تواند تفاوت های زندگی در یک خانه جدید، با سبکی که اکنون در شهرهای ما وجود دارد با زندگی در خانه های قدیمی را نشان خواهد داد.
این مدرس معماری دانشگاه تصریح کرد: تصور اینکه این تجربه باعث شود تا ما به سمت معماری قدیم حرکت کنیم و یا باز تعریفی جدی از شهرسازی خود ارائه دهیم بعید به نظر می رسد چون این کار بسیار بزرگی است که نیاز به یک جنبش ملی دارد. اما کسب این تجربه حداقل می تواند زمینه پرسشگری را در ذهن جامعه امروز درباره سبک زندگی اش ایجاد کند و این خود حرکت فرهنگی بزرگی است. چرا که با آمدن این پرسش به ذهن جامعه می توان به یافتن جواب آن هم امید داشت.
مدنی در پایان گفت: صندوق احیاء اگر بتواند در فعالیت خود برای احیاء بناهای تاریخی موفق باشد قطعا یکی از بزرگترین گام ها را برای مواجهه شهروندان امروز با تاریخ گذشته شان را بر خواهد داشت.
انتهای پیام/
