یک طبقه از پروژه مسکونی واقع در حریم درجه دو خانه تاریخی ملک در مشهد با همکاری شهرداری منطقه و با ابلاغ ضوابط از سوی مالک بنا کاهش یافت.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان رضوی با اعلام این خبر گفت: این عملیات در راستای حفاظت از حریم آثار تاریخی به ثبت رسیده در فهرست آثار ملی  و برابر ضوابط  و قوانین حرایم صورت گرفت.

زارع صفت با اشاره به اینکه این خانه در محور تاریخی خیابان ارگ که از مهمترین محورهای تاریخی زنده و فعال مشهد است  قرار دارد  افزود: به منظور حفظ منظره بصری خانه تاریخی ملک، روز گذشته  تخریب یک طبقه از پروژه مسکونی واقع در حریم این اثر  با زیربنای 400 متر مربع کلید خورد.

به گفته وی در حال حاضر  خانه ملک در راستای رسالت حفظ و احیاء و  ترویج هنرهای سنتی و صنایع دستی، پس از مرمت و با تغییر کا ربری به مرکز هنر های سنتی میراث فرهنگی و گردشگری تبدیل شده و هنرمندان توانمند استان در بالغ از 10 کا رگاه زنده هنری در این مرکز به فعالیت  های هنری مشغولند. این خانه همچنین محل برگزاری نمایشگاه های  صنایع دستی ، عرضه  محصولات صنایع دستی و تولیدات فرهنگی  و محل آموزش هنرجویان رشته های هنری است. 

به گزارش روابط عمومی معاونت میراث فرهنگی خانه ملک  که یکی از نمونه خانه های زیبا و تاریخی برجای مانده از دوران انتقال معماری در اواخر عصر قاجاریه در بافت قدیمی شهر مشهد  است متعلق به  مرحوم حاج حسین ملک متولد سال ۱۲۵۰ خورشیدی است.

 حسین ملک در سال ۱۳۲۳ قمری در مشهد اداره املاک پدر را در دست گرفت و در سال ۱۳۱۶ خورشیدی شروع به وقف اموال خود کرد.

کتابخانه ملی ملک با تولیت آستان قدس رضوی ،چند قطعه  ملک در سال ۱۳۴۰، و دو بیمارستان رضوی در چناران و سجادیه واقع در تربت جام که به شهرداری تحویل داده شده از جمله وقف هایی است که از سوی وی صورت گرفته است.

حاج حسین ملک  در سال ۱۳۴۸خورشیدی باغ وکیل آباد را وقف مردم مشهد کرد  و تولیت آن را به شهرداری مشهد سپرد. او همچنین  در سال ۱۳۳۸خورشیدی با وقف  200 هکتار زمین به فرهنگیان مشهد ، به هر فرهنگی در این شهر ۵۱۰ متر زمین اعطاء کرد

در همین سال باغ صبای تهران را به هنرمندان و قصر ملک واقع در شمیران تهران را به آموزش و پرورش اهدا کرد.  باغ صبا و  شیرخوارگاه از دیگر وقف های و ی  به شمار می رود.

حاج حسین ملک در زمان پهلوی اول و در جریان مسجد گوهرشاد حبس و  در زمان مشروطه نیز در مسجد گوهرشاد به شدت مضروب شد.  در اواخر عمر بینایی و شنوایی خود را از دست داد و در نهایت در چهارم مرداد  ماه سال ۱۳۵۱شمسی درگذشت./م

انتهای پیام/