به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان اصفهان، فریدون الهیاری در این زمینه گفت: «مقارن با زمان تحویل سال ۱۳۹۶، ابیانه‌ای‌ها که به رسم معمول در فرصت تعطیلات به زادگاهشان مراجعت کرده بودند، به دعوت پایگاه ملی میراث‌فرهنگی ابیانه، در بقعه امامزاده یحیی و عیسی که به زیارت ابیانه معروف است گرد هم آمدند، دور هفت‌سین نهاده شده بر حوض زیارت ایستادند و در کنار هم دعای سال نو را زمزمه کردند. جشن سال نو با این گردهم‌آیی در ابیانه آغاز شد و وجد بی‌نظیری در میان ابیانه‌ای‌ها ایجاد کرد.»
او در ادامه گفت: «سنتِ آمدن به زیارت در لحظه تحویل سال، ریشه‌ای سترگ در فرهنگ ابیانه دارد؛ در ایام قدیم ابیانه‌ای‌ها زمان تحویل سال همگی با در دست داشتن فانوس به زیارت می‌آمدند، فانوس‌ها را گرداگرد حوض زیارت می‌گذاشتند و دورتادور حوض می‌ایستادند. یکی از رسوم ابیانه که ریشه در آیین‌های پیش از اسلام این روستای تاریخی دارد، روشن‌کردن چراغ در زمان سال تحویل بود، در گذشته پس از سال تحویل فانوسی روشن می‌کردند و یک روز آن را روشن نگه می‌داشتند و طی این یک روز، مواظب بودند که چراغ خاموش نشود؛ که خاموش شدن چراغ در روز اول سال بدیُمن بود. این رسم را بدان معنی می‌خواستند که سراسر سال زندگی پر از نور و برکت باشد.»
الهیاری با بیان اینکه پس از تحویل سال و خواندن دعا، مردم بقعه امامزاده را زیارت کردند و سال نو را به یکدیگر تبریک گفتند و روانه دید و بازدید‌های عید شدند عنوان کرد: «امتزاج سنت‌های کهن با باورهای اسلامی مردم در ابیانه، صحنه‌های با شکوهی از آیین‌های جمعی به وجود می‌آورد که مهمترین آورده آن، دلگرمی ابیانه‌ای‌ها به میراث این کهن دیار و اهتمام ایشان به حفظ آن است.»
در آستانه ثبت جهانی منظر فرهنگی ابیانه، نگاه سازمان میراث فرهنگی به این منظر ارزشمند، ورای کالبد و فارغ از نگاه اقتصادی به میراث است. آنچه بیش از هر چیز اهمیت دارد، زنده نگه داشتن فرهنگ زاینده‌ای است که پدیده زیبایی چون منظر فرهنگی ابیانه، محصول بلافصل آن است.
انتهای پیام/
