به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از مرکز روابط‌عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، با ثبت این اثر، رتبه ایران از ۱۳ به ۱۱ در سازمان یونسکو ارتقا یافت. در جلسه یادشده، هم‌زمان با ثبت این اثر طبیعی، هفت سایت طبیعی دیگر هم از کشورهای چین، کانادا، مکزیک، سودان، قزاقستان، چاد و عراق به‌ثبت رسیدند. براساس اطلاعات دریافتی، کشورهای فیلیپین، پرتغال، اندونزی، قزاقستان، ترکیه، تونس، کویت، جاماییکا، کره جنوبی، تانزانیا، آذربایجان، لهستان، زیمبابوه، ویتنام، بورکینافاسو و کرواسی حمایت خود را از ثبت‌جهانی این اثر طبیعی منحصربه‌فرد ایران (کویر لوت) اعلام کردند.
براساس کنوانسیون 1972 که موضوع آن حفاظت از میراث بشری در حوزه فرهنگی، تاریخی و طبیعی است، کشورهای مختلف عضو، خود را موظف دانسته‌اند که آثاری را که ارزشی فراتر از ارزش‌های منطقه‌ای و ملی دارند و در کشورشان واقع شده است به‌عنوان میراث بشری به یونسکو پیشنهاد کنند و یونسکو آن را در فهرست ویژه‌ای ثبت کند.
با وجود چشم‌اندازهای ویژه طبیعی در کشور، هیچ‌یک از آثار طبیعی ایران در فهرست میراث جهانی به‌ثبت نرسیده بود، اما با اهتمام سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در سال‌های اخیر در زمینه تهیه پرونده آثار طبیعی ایران و ارائه آن به یونسکو، «بیابان لوت» به‌عنوان نخستین اثر کشورمان، در حوزه میراث طبیعی یونسکو ثبت شد.
باآنکه ایران هر سال سهمیه معرفی یک اثر طبیعی را داشته است، بیابان لوت نخستین اثر ثبت‌شده طبیعی ایران در فهرست جهانی محسوب می‌شود، این در حالی است که هرساله ۱۰ معیار برای ثبت‌جهانی موردنظر قرار می‌گیرد که ۶ معیار آن مربوط به آثار فرهنگی و چهار معیار آن مربوط به آثار طبیعی است.
بیابان لوت، مقصد گردشگری
ثبت‌جهانی آثار فرصتی برای کشورهاست تا آثار فرهنگی و طبیعی خود را به جهان معرفی کنند. بسیاری از گردشگران قبل از برنامه‌ریزی برای سفرشان سری به فهرست آثار ثبت‌شده در فهرست یونسکو می‌زنند و براساس آن برای سفرشان به کشورهای مختلف دنیا برنامه‌ریزی می‌کنند. بیابان لوت به‌دلیل خاص بودن مختصات اقلیمی و جغرافیایی‌اش گردشگران عمومی را به‌خود جلب نمی‌کند، اما پس از ثبت نام این اثر در فهرست جهانی، این محدوده از ایران مقصد گردشگران ماجرا‌جوی بسیاری شده است.
بیابان لوت، 10درصد وسعت ایران
کویر لوت، با مساحتی حدود 175هزار کیلومترمربع، در شمال‌شرق استان کرمان و در میان سه استان خراسان‌جنوبی، سیستان‌وبلوچستان و کرمان گسترده شده و حدود ۱۰درصد وسعت کشورمان را دربر گرفته است. در سال‌های 2004، 2005، 2006، 2007 و 2009 گرم‌ترین نقطه بر روی سطح کره زمین شناخته شده است که بیشترین آن در سال 2005 با بیشینه‌دمای 70.7 درجه سانتیگراد ثبت شده است. دانشمندان علت گرمای بالای آن را رنگ تیره و خشکی سطح آن دانسته‌اند که موجب جذب گرمای خورشید می‌شود.
قدمت دشت لوت، هزاره سوم پیش‌ازمیلاد
سابقه تمدنی دشت لوت به هزاره سوم پیش‌ازمیلاد می‌رسد، قدمت 5هزارساله‌ای که کشف حدود 3هزار اثر تاریخی از این منطقه بر آن مُهر تأیید می‌زند. وجود ده‌ها اثر تاریخی شامل قلعه‌ها، کاروانسرا‌ها، آب‌انبارها و وجود اکوسیستم و طبیعت بکر، این منطقه را به «الماس کویرهای جهان» معروف کرده است. کویر لوت به سه واحد جغرافیایی لوت شمالی که بیشتر از دو واحد دیگر کویری و پوشیده با شن و ماسه است، لوت مرکزی که کلوت‌ها و تپه‌های ماسه‌ای در آن قرار دارد و لوت جنوبی که غنی‌ترین پوشش گیاهی این کویر را دارد تقسیم می‌شود.
کشورمان پرونده کویر لوت را براساس دو معیار از معیار‌های چهارگانه میراث طبیعی ــ شامل پدیده‌های طبیعی ویژه که مناطقی با زیبایی‌های طبیعی استثنایی و اهمیت زیبایی‌شناسانه را دربر می‌گیرد، و نمونه‌های برجسته از مراحل عمده تاریخ زمین، فرایند زمین‌شناختی مداوم در تکامل عوارض یا عوارض فیزیوگرافیک و ژئومورفیک ــ به یونسکو ارائه کرد.
انتهای پیام/
