به گزارش میراث آریا به‌نقل از مرکز روابط‌عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، استاد محمدرضا پورفرزانه، متولد 1339 در مشکین‌شهر، دارای مدرک لیسانس نقاشی از دانشگاه هنر اصفهان و درجه هنری یک است که اکنون بر روی برخی از دیوارهای شهر نقاشی‌های زیبایی با الهام از داستان‌های «شاهنامه» فردوسی یا داستان‌های «خمسه» نظامی گنجوی خلق می‌کند.

استاد پورفرزانه، که از پنج‌سالگی نقاشی می‌کشیده و مادرش آن‌ها را به‌یادگار نگه داشته است، بعد از مهاجرت خانواده به تبریز، در ایام تحصیل هم جزو شاگردانی بوده که در زنگ‌های نقاشی به‌سفارش مسئولان مدرسه به کلاس‌های بالاتر می‌رفته و برای دانش‌آموزان روی تخته‌سیاه، مشق هنر می‌کشیده است.

به‌مناسبت نقاشی‌های دیواری که اکنون به‌دست این استاد بر روی دیوارهای شهر نقش بسته است به‌سراغ این استاد فرزانه می‌رویم و پای صحبت‌های او می‌نشینیم.

استاد پورفرزانه در مورد این سبک از نقاشی و آخرین نقاشی دیواری خود در شهر تهران گفت: «این پروژه چهارمین کار نقاشی خیال‌نگاری من در شهر تهران است که با همکاری سازمان زیباسازی شهر تهران انجام داده‌ام. این کار به‌صورت تک‌رنگ طراحی و اجرا شده و بر روی دیوار ضلع غربی سازمان سنجش، نبش خیابان نجات‌اللهی، کار شده است که تقریباً از اوایل اسفندماه 95 به آن مشغول بودم و از میان 20 اتود اولیه 5 طرح نهایی انتخاب شد.»

او ادامه داد: «بنده به‌تنهایی کار می‌کنم. رنگ بدنه اصلی این دیوار را رنگ کرم متمایل به سبز انتخاب کردم تا با بدنه سنگی کلیسا هم همخوانی داشته باشد.»

این استاد نقاشی خیال‌نگاری اضافه کرد: «بر این دیوار که به‌طول 37 تا 38 متر است، چهار داستان از ”شاهنامه“ فردوسی ازجمله ”رستم در نخجیرگاه“، ”اولین جنگ رستم با افراسیاب“ و ”لشکر انگیختن کیخسرو به‌جنگ افراسیاب“، و ”شعرخوانی فردوسی“ و درنهایت ”مجلس پنجم“ و نیز بر دیوار کلیسا ”داستان شیرین و فرهاد“ از داستان‌های نظامی گنجوی تصویر شده است. در صحنه شعرخوانی فردوسی یک ابتکار وجود دارد و آن حضور رستم بر روی اسبش است که از سمت چپ وارد کادر شده و حضور یک شخصیت تخیلی در یک صحنه واقعی (تخیل‌درواقعیت) است.»

او گفت: «برای توصیف هر کدام از این مجالس یک کادر با رنگ روشن و متصل‌به‌تصویر اجرا شده که در انتهای آن‌ها ترنجی نقش بسته و داخل این قاب 3 تا 5 بیت شعر مرتبط با تصویر نیز خطاطی می‌شود.»

استاد پورفرزانه یادآور شد: «نقاشی ایرانی هیچ‌گاه راهی برای ارائه به عامه مردم نداشت و از قدیم همیشه سفارشی بود. امروزه نیز استادان این رشته یا از دنیا رفته‌اند یا در خلوت مشغول‌به‌کارند. به همین دلیل این طرح نقاشی دیواری بسیار عالی بود و من هم استقبال کردم و از آنجا که همیشه در سبک قهوه‌خانه‌ای قاجار کار می‌کردم، این پروژه‌ها را قبول کردم.»

او با اشاره به سه کار دیگر خود در شهر تهران گفت: «نقاشی سقف زورخانه‌ای را در خیابان نبرد به‌نام ”زورخانه شیر“ نیز که در مساحتی با 30 مترمربع با موضوع پنج خان از هفت خان رستم و صحنه‌هایی از ورزش‌های زورخانه‌ای کشیده شده است انجام داده‌ام. کار بعدی نقاشی ”صحنه عاشورای استاد قوللرآغاسی“ است که در میدان امام حسین بالای ایستگاه مترو کشیده شده و کاری زیبا و سخت با 11 متر پهنا و 7 متر ارتفاع بود که در سرمای زمستان انجامش دادم و بهمن‌ماه 95 تمام شد. این تابلو دارای 30 شخصیت اصلی و بیش از 70 شخصیت فرعی است و کار سوم من در همان بلوار کریمخان است که شامل مجالسی از ”شاهنامه“ فردوسی است.»

استاد محمدرضا پورفرزانه درحال‌حاضر، در کارگاه آموزشی در محل ساختمان شماره یک سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، مشغول تربیت جوانان علاقه‌مند به این رشته هنری است.

انتهای پیام/