به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، مرتضی حصاری سرپرست ایرانی هفتمین فصل کاوش‌های باستان‌شناسی تپه سفالین امروز یکشنبه 2 مهر با اعلام این خبر، از سفال‌های معروف به لبه واریخته، سفال‌های گلدانی‌شکل، ظروف دسته‌دماغی (پرنده‌ای)، سینی بانشی، سفال دو‌رنگ و چند‌رنگ به‌عنوان مهم‌ترین یافته‌های شاخص این دوره فرهنگی نام برد.
این باستان‌شناس با اشاره به این که هفتمین فصل کاوش‌های باستان‌شناسی تپه سفالین با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری در حال انجام است، هدف این فصل کاوش را شناخت کامل‌تر اوضاع اجتماعی و اقتصادی محوطه اعلام کرد.
به گفته او در این فصل از کاوش و مطالعات میدانی شناخت بیشتر وضعیت ریخت‌شناسی محوطه در دوره آغاز ایلامی که قسمتی از دوره آغاز شهرنشینی ایران در منطقه ورامین و پیشوا را نشان می‌دهد، از سوی هیئت مشترک ایرانی‌آلمانی مورد تأکید ویژه‌ای قرار می‌گیرد.
حصاری با اشاره به تهیه نمونه‌های مختلف محیطی برای آزمایش‌های گوناگون جغرافیایی افزود: «در دوره مورد پژوهش، شاهد پیشرفت فناوری در بسیاری از صنایع، هنر و نیز شیوه‌های مدیریتی و نظارتی منابع آن هستیم.»
کاهش گسترده تپه سفالین به‌دلیل خانه‌سازی
سرپرست ایرانی هفتمین فصل کاوش‌های باستان‌شناسی تپه سفالین با اشاره به قرارگیری تپه سفالین با وسعتی حدود 20 هکتار در شمال‌شرق شهر پیشوا و جنوب استان تهران گفت: «هم‌اکنون از گستره این تپه به دلیل فعالیت‌های خانه‌سازی به‌شدت کاسته شده است.»
او افزود: «از نظر زمین‌شناسی محوطه باستانی سفالین بر روی بخشی از تپه‌های طبیعی منطقه قرارگرفته و آثاری از لایه‌های دوره هولوسن پیشین را در خود جای داده است .»
حصاری با اشاره به قرارگیری این محوطه در قسمت شرقی دشت حاصل‌خیز ورامین و طبقه‌بندی آن از نظر مطالعات باستان‌شناسی در حوزه فرهنگیِ مرکز فلات ایران گفت: «شکل‌گیری این محوطه مانند تپه شغالی، چالتاسیان و دیگر محوطه‌های این منطقه از الگوی مجاورت به رود خانه (شعبه‌های جاجرود) و دسترسی آسان به آن بهره می‌برد.»
این کاوش به صورت مشترک و با همکاری باستان‌شناسان ایرانی و آلمانی انجام می‌شود و سرپرستی هیئت آلمانی در این کاوش‌ها را راینهارد برنبک بر عهده دارد.
انتهای پیام/
