به گزارش میراث آریا به نقل از روابط عمومی موزه ملی ایران، این مفرغ ها از محوطه باستانی سنگ‌تراشان در جنوب شرق شهر خرم آباد در فاصله سال های ۱۳۸۴ و ۱۳۹۰ طی کاوش‌های باستان شناسی به سرپرستی مهرداد ملک زاده و عطا حسن‌پور به دست آمده اند.

مطالعه‌ صدها شی فلزی مشهور به «مفرغ های لرستان» اطلاعات جدیدی از این منطقه در اختیار قرار محققان داد که بخشی از آن ها دراین نشست ارائه شد.

در ابتدای نشست مهرداد ملک زاده سرپرست تیم کاوش در خصوص کاوش محوطه سنگتراشان، اهمیت مفرغ های لرستان و همچنین مشکلات مطالعه آن ها خصوصا در ارتباط با اصالت این اشیا در موزه های مختلف سخنرانی کرد.

او درباره نحوه کاوش و پژوهش های انجام گرفته در محوطه سنگتراشان نیز صحبت کرد.

زهرا هاشمی پژوهشگر وابسته به موسسه باستان شناسی و مردم‌شناسی نانتر فرانسه که رساله دکترایش بر اساس مطالعه مجموعه یافت شده در کاوش‌های محوطه سنگ‌تراشان است، در ادامه این نشست به سخنرانی و ارائه نتایج مطالعات خود پرداخت.

او اظهار داشت:«سنگ‌تراشان به احتمال زیاد محوطه ای با کاربردی آیینی در عصر آهن بوده که دارای دو فاز معماری متفاوت است. بیش از دو هزار شی از جمله صدها شی مفرغین در میان نذورات اهدایی به این محوطه چند هزار ساله دیده می شود.»

هاشمی گفت: «معماری و آیین‌های اهدای نذورات طی گذر زمان دچار تحولاتی شده است. در مرحله قدیمی تر هدایا به صورت مجموعه هایی از جنگ افزار و ظروف در قسمت شمالی محوطه با معماری مدور دفن می‌شدند، در حالی که در مرحله متأخر اشیا با گوناگونی های بیشتر به صورت پراکنده در تمام محوطه در سازه های معماری راست گوشه یافت شدند.»

این پژوهشگر گفت:« با توجه به این که این محوطه در مسیر کوچ سالانه از کوهپایه های زاگرس به دره خرم آباد، واقع شده است، این احتمال وجود دارد که هدایای داده شده توسط مسافرانی نذر شده که به سلامت از مناطق کوهستانی عبور کرده اند و یا قبل از ورود به مناطق کوهستانی نذورات خود را به مکان مذکور اهدا می کردند.»

محوطه سنگ تراشان یکی از مکان های مرجع برای مطالعه عصر آهن در لرستان و غرب زاگرس است.

انتهای پیام/