به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گیلان، ولی جهانی با اعلام این خبر گفت: «لیارسنگ‌بن یکی از مهم‌ترین محوطه‌های دوران تاریخی در استان گیلان است که در سال 1391 شناسایی و از سال 1392 گمانه‌زنی و کاوش‌های باستان‌شناسی در آن آغاز شد و این محوطه به همراه حرائم آن در سال 1397 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.»
او در ادامه گفت: «در فصول گذشته کاوش، تدفین‌هایی از دوره‌های اشکانی و ساسانی در این محوطه شناسایی شدند که اطلاعات مهمی از فرهنگ مادی، ویژگی‌های جسمانی و تغذیه مردمان آن دوره در گیلان ارائه کرده است.»
جهانی اظهار کرد: «پنجمین فصل از کاوش‌های باستان‌شناسی این محوطه به شناسایی گونه‌هایی از تدفین که احتمالا مربوط به دوره اسلامی‌اند، منجر شده است. این یافته‌ها نشان می‌دهد در زمان ورود مسلمانان عرب به مناطق شمالی ایران، مردم لیارسنگ‌بن تا قرن دوم و سوم هجری قمری سنت‌های پیشین خود را حفظ کرده‌اند که شواهد آن را می‌توان در گونه‌شناسی قبور لیارسنگ‌بن مشاهده کرد. بعضی از قبور با کمی تغییرات که شیوه خاک‌سپاری دوره اسلامی در آن رعایت شده، فاقد هرگونه شیء‌اند.»
معاون میراث‌فرهنگی، اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گیلان همچنین گفت: «با استناد به پنج فصل از کاوش‌های باستان‌شناسی، آنچه مشهود است اینکه مردم منطقه جنگجو و دامدار بودند؛ ابزارآلات آهنی به وفور در قبرها به دست آمده که جنگجو بودن مردم منطقه را تایید می‌کند. کاوش‌ها همچنین نشان دهنده تداوم سنت‌ها در لیارسنگ‌بن بوده و مردم این منطقه در دراز مدت به سنت‌های خود پایبند بوده‌اند. این تداوم سنت‌ها از اواخر دوره ساسانی تا قرون دوم و سوم هجری قمری ادامه داشته است.»
جهانی گفت: «نظر قطعی در این خصوص به بررسی‌های بیشتر و نتایج مطالعات آزمایشگاهی نیاز دارد.»
انتهای پیام/
