صنایع‌دستی به‌عنوان سمبل و مظهر هویت ملی و سند اثبات تمدن کهن ایران، علاوه بر داشتن وجوه فراوان هنری به‌عنوان یک صنعت شناخته‌شده از این قاعده مستثنا نیست؛ مواردی همچون، حمایت از صنایع داخلی، حمایت از صنایع نوپا، مقابله با کسری تجاری، استفاده از ظرفیت‌های نهفتهٔ کارآفرینان و تولیدکنندگان، کسب درآمد برای دولت، از مبانی و فلسفهٔ شیوه‌های مختلف حمایتگری است. در این میان حمایت از صنایع‌دستی یعنی تقویت و توجه به نشر اندیشه و پیام‌های انسانی، انتقال هویت فرهنگی، ارزآوری، ایجاد اشتغال پایدار، خروج از اقتصاد تک‌محوری و...
امروزه در تمام کشورها برای نقش و جایگاه میراث فرهنگی، باورهای قومی و آثار هنری اهمیت فراوان قائل می‌شوند که صنایع‌دستی به‌واسطهٔ رونق بخشیدن به تنوع صادراتی، ایجاد اشتغال و رفع بیکاری موردتوجه بیشتری قرار می‌گیرد. صنایع‌دستی و بسیاری از کالاهای فرهنگی برخلاف گمان غلط برخی از افراد نه‌تنها از سبد خانوار مردم محو نمی‌شوند، بلکه تجربه نشان داده مردم به دنبال احساساتی هستند که ریشه در فطرت و طبع ذاتی آن‌ها دارد. علاوه بر این، محصولات صنایع‌دستی ازجمله کالاهایی است که هم‌اکنون نیز باوجود رقبای جدی صنعتی و ماشینی، همانند گذشته می‌تواند بسیاری از نیازهای اقتصادی مردم را برآورده سازد. در کشوری که آمار بیکاری بالاست، انواع تهدیدها و تحریم‌ها اعمال می‌شود صنایع‌دستی با پتانسیل‌های بی‌شمار سرمایه‌گذاری برای اشتغال و زمینه‌های فراوانی برای کار یک فرصت است و حمایت از آن یک ضرورت، به شمار می‌آید.
تنها کافی است موانع کار و تجارت برداشته شود و امکان پشتیبانی بیشتر از تولید بیش از گذشته فراهم شود. با مدیرت درست این موضوع محصولات تولیدی روی دست تولیدکننده نمی‌ماند. به‌یاد داشته باشیم هنر مقوله‌ای قابل تحریم نیست، با حمایت از این هنرصنعت می‌توان چرخ‌های اقتصاد کشور را بیش از قبل به حرکت و سودآوری واداشت تا جایگاه والاتری را برای صنایع‌دستی پیش رو داشته باشیم.
صنایع‌دستی بایستی زنده بماند تا با زیبایی و لطافت، عوارض صنایع مدرن و ماشینی را کاهش دهد و انسان امروز به این آرامش نیاز دارد تا بهتر بیندیشد. صنایع‌دستی با توجه به ویژگی‌ها و شاخصه‌های خود می‌تواند به‌عنوان یک پیام‌رسان جدی از فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی کشورمان در سطح جهانی ایفای نقش کند.
لیکن در حق صنایع‌دستی با همهٔ فرهنگ غنی، پرمایه و پیام‌آورش و بار فرهنگی عظیمی که در طول تاریخ کهن و پرماجرای خود بر دوش کشیده و از این حیث نیز جایگاهی ارجمند و منحصربه‌فرد در جهان داشته است، حمایت کم‌ترین کاری است که می‌توان انجام داد. همهٔ دستگاه‌ها و نهادهای مرتبط، خردمندان، صنعتگران، تصمیم‌گیرندگان بایستی به‌گونه‌ای عمل کنند که مورد سرزنش و نکوهش آیندگان قرار نگیرند.
*معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان گلستان
انتهای پیام/
