به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان مرکزی، روز ۱۴ خرداد ۹۹ هادی میرزایی مدیرعامل صندوق احیا و واگذاری بناهای تاریخی و به همراه سرپرست اداره‌کل استان از این کاروانسرا بازدید کرد و گفت: «بر اساس تفاهم‌نامه چهارجانبه بین صندوق بهره‌برداری وزارت میراث‌فرهنگی، بنیاد مسکن، سازمان دهیاری‌ها و شهرداری‌ها و معاونت روستایی ریاست‌جمهوری، حمایت از طرح مرمت، احیا و بهره‌برداری از بناهای تاریخی واقع در مناطق روستایی و تغییر کاربری بناهای تاریخی روستایی در راستای سیاست‌های توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی روستایی به‌منظور بهره‌برداری بهینه از ظرفیت‌های محلی، ایجاد هم‌افزایی و تعامل بین دستگاه‌های مربوطه و تعریف کاربری جدید برای بناهای تاریخی مورد توجه است.»
او افزود: «هدف مشترک دستگاه‌ها در این تفاهم‌نامه، احیای روستاها با استفاده از بستر بناهای تاریخی است.»
میرزایی عنوان کرد: «در این بازدیدها تلاش می‌شود از همکاری این دستگاه‌ها در راستای تسهیل احیای این بنا بهره‌برداری شود.»
او گفت: «صنعت گردشگری یکی از راه‌های کمک به توسعه اقتصادی کشور است، این تفاهم‌نامه موجب حفظ بناهای تاریخی و کمک به اقتصاد روستاها می‌شود.»
مصطفی مرزبان سرپرست میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان مرکزی نیز گفت: «این کاروانسرا بر اساس مزایده انجام‌شده به سرمایه‌گذار کبری طاهری واگذار شده، عملیات مرمت این طرح با کاربری مجتمع تفریحی گردشگری و اقامتگاه بوم‌گردی توسط سرمایه‌گذار آغاز شده است.»
مرزبان افزود: «کاروانسرای شاه‌عباسی ورده در کیلومتر ۳۷ جاده ساوه به بوئین‌زهرا و در یک کیلومتری شمال شرق روستای ورده از توابع بخش مرکزی زرندیه و از آثار دوره صفوی است که در کنار جاده سنگفرش شده قروین به اصفهان قرار دارد.»
او درباره این بنا گفت: «بنا در ابعاد حدودی ۵۰ در ۵۰ متر و به سبک چهار ایوانی ساخته شده، ورودی بنا در ضلع شمالی واقع شده که پس از عبور از آن به یک هشتی می‌رسیم، دو راه‌پله در گوشه‌های شمال شرقی و شمال غربی هشتی با ۱۳ عدد پله، مسیر دسترسی به پشت‌بام را تشکیل می‌دهند.»
سرپرست میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان مرکزی افزود: «پس از هشتی، صحن مرکزی کاروانسرا قرار دارد. در طرفین ایوان‌ها سه طاق‌نما وجود دارد که هر کدام دارای یک طاقچه و اجاق و دودکش برای استقرار مسافرین بوده، به‌جز سه شاه‌نشین پشت ایوان‌های جنوبی، شرقی و غربی فضای دیگری برای اسکان مسافرین وجود ندارد. از طاق‌نماهای چهار گوشه صحن به‌عنوان مسیر دسترسی به فضای شترخان (طویله) استفاده می‌شود. در چهارگوشه خارجی و در وسط سه ضلع جنوبی، شرقی و غربی یک برج به‌صورت نیمه مخروط برای نگهبانی قرار دارد. در نمای خارجی ضلع شمالی و طرفین درگاه ورودی نیز پنج طاق‌نما قرار دارد که متأسفانه طاق‌نماهای شمال شرقی تخریب شده است.»
این بنا به شماره ۱۱۸۸ در مورخ ۱۳۵۴/۷/۱۴ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
انتهای پیام/
