به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان فارس، حمید فدایی شامگاه 26 مردادماه 1399 با اشاره به کشف اسکلت در حین مرمت و احیای آبراهه‌های تخت جمشید، اظهار کرد: «این کشفیات در قالب برنامه کاوش و احیای آبراهه‌ها بوده است، مجاری این آبراهه‌ها گسترده و از لحاظ حجاری و مهندسی یک شگفتی محسوب می‌شود.»
او ادامه داد: «آبراهه‌ها در تخت جمشید برای هدایت آب‌های سطحی بوده است، این آبراهه‌ها در دوره‌های تاریخی پر شده بود، از زمانی که مؤسسه شرق‌شناسی کاوش را آغاز کرد، بخش‌هایی از آن پاکسازی شد، اما پس از آن تا دهه ۸۰ به فراموشی سپرده شد.»
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید بیان کرد: «این پایگاه پاکسازی آبراهه‌ها را در چند فصل تعریف و در دستور کار قرار داد. علت اصلی برای مرمت و احیای آبراهه‌ها این بود که کاخ‌ها آبگیر بودند و ممکن بود که به کاخ‌ها آسیب وارد شود، به همین دلیل برای حفظ کاخ‌ها احیای کانال آبراهه‌ها مجدد در دستور کار قرار گرفت.»
او گفت: «در دروازه نیمه‌تمام که کاوش‌ها را به سمت حیاط صد ستون لایروبی می‌کردیم به این بقایای اسکلتی برخوردیم که البته چرایی وجود این استخوان‌ها در این مکان، جای سؤال است و مطالعات درباره این‌ها کامل نشده است.»
فدایی با بیان اینکه شاید در آینده بتوان جوابی درباره وجود این اسکلت‌ها پیدا کرد، افزود: «در کاوش امسال، بقایای اسکلتی از حیوان نیز مشاهده شد که در هر صورت قدمت آن‌ها قطعاً تاریخی و مربوط به بعد از ساخت تخت جمشید است.»
او تصریح کرد: «اینکه بقایای اسکلتی مربوط به دوره اسلامی یا پیش از اسلام باشد مشخص نیست، نکته جالب این است که این استخوان‌ها در ارتفاع دو متری از کف آبراهه‌ها قرار داشته، مشخص است که در لایه‌های تاریخی بوده، اما تشخیص زمان آن هنوز معلوم نیست.»
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید با بیان اینکه این کشفیات یک سناریو است که در کنار آثار دیگر این مجموعه معنا پیدا می‌کند، گفت: «هدف اصلی احیای آبراهه‌ها بود که در حین انجام آن ۱۳ اسکلت نیز کشف شد.»
انتهای پیام/
