به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان فارس، افشین ابراهیمی روز 20 مهرماه ۱۳۹۹ اظهار کرد: «بر اساس مطالعات باستان‌شناسی، این اثر مربوط به دوران هخامنشی است و پلان پیش از تغییرات فرسایشی شبیه پلان کاخ بار عام، با دو ایوان کوتاه‌تر در طرفین بوده است، بخش اعظم ساختار معماری محوطه از خشت ساخته شده و در کنار آن سنگ و آجر هم به‌کار رفته است.»
او ادامه داد: «موقعیت خاص قرارگیری این اثر، اهمیت ویژه‌ای به آن بخشیده است، چراکه در باریک‌ترین بخش دره قرار گرفته و شواهد نشان از زندگی شاهانه و دولتی در این محوطه دارد که عوامل متعددی از جمله فرسایش‌های طبیعی ناشی از عوامل جوی و موقعیت استقراری و گذر زمان باعث تغییرات و فرسودگی‌هایی در این محوطه شده است.»
مدیر پایگاه میراث جهانی پاسارگاد با اشاره به اینکه بخش باقی‌مانده از این محوطه تقریباً یک‌هشتم کل محوطه را شامل می‌شود، بیان کرد: «در خلال سال‌های 1384 و 1385 مصادف با آب‌گیری سد سیوند کاوش‌های باستان‌شناسی به‌منظور نجات‌بخشی اثر صورت گرفت و پس از آن در راستای حفاظت آثار موجود، عموم بقایای معماری ابتدا با گونی کنفی و درنهایت با اندود کاه‌گل پوشیده شدند.»
او افزود: «در تابستان سال 1397 نیز پس از پیگردی و آواربرداری، مجدداً اقدامات حفاظتی مشتمل بر اجرای دیواره‌های خشتی در محل‌های مورد نیاز، پوشاندن سطوح با اندود کاه‌گل و شیب‌بندی برای هدایت و دفع بهتر آب‌های سطحی به خارج از محوطه انجام گرفت که اکنون باگذشت دو سال از آخرین فصل سامان‌دهی، نظر به‌ضرورت تجدید اقدامات مراقبتی و کنترل روند فرسایش در این محوطه، اجرای فصل جدید تدابیر حفاظتی پیشگیرانه در دستور کار پایگاه میراث جهانی پاسارگاد قرار گرفته است.»
ابراهیمی با اشاره به اینکه این مرحله از سامان‌دهی پنج هفته طول خواهد کشید، گفت: «بر این اساس، پاک‌سازی رسوب‌های منتقل‌شده به داخل محوطه، حذف پوشش گیاهی هرز رشدیافته بر روی ساختارهای معماری، اجرای دیواره‌های خشتی محافظ در محل‌های موردنیاز، شیب‌بندی، اجرای اندود کاه‌گل سرتاسری و تعبیه ناودان‌های سفالی برای ممانعت از ورود آب‌های سطحی سرگردان در زمان بارندگی، برنامه‌هایی هستند که به اجرا گذاشته خواهند شد.»
انتهای پیام/
