ورنی مغان الهام گرفته از هویت عشایر ایرانی ساکن در منطقه بوده و در تولید آن از دانش سنتی برای اجرای نقش ها و تزئین طرح و نقش این محصول دست بافته استفاده می شود.ورنی نوعی دست بافته زیبا ، پشمین و ابریشمی است که به عنوان زیر انداز و در پاره‌ای از مناطق به عنوان رو انداز، تزئین آلاچیق و چادرهای عشایی به کار می‌رود. جنس ورنی گاه تلفیقی از ابریشم یا پشم است و بر روی دار بصورت عمودی بدون نقشه و بصورت ذهنی توسط زنان و دختران عشایر و مناطق روستایی بافته می شود. تولید ورنی بیشتر در فصل قشلاق ایل انجام می‌شود که عشایر فرصت کافی برای استراحت و سکونت در یک منطقه را دارند. در گذشته عشایر “دشت مغان”، پشم حاصل از دام هایشان را با دوک‌های معمولی می‌ریسیدند و به روش ابتدایی رنگرزی می کردند و آن را برای بافت ورنی آماده می‌ساختند. نوع بافت ورنی با ابریشم، از ظرافت و زیبایی خاصی برخوردار است و از نظر وزن سبک تر و کم حجم تر از نوع پشمی آن است.

نقوش ورنی شامل:اشکال هندسی- نقوش حیوانی- نقوش مظاهر توتمی – نقوش گیاهی- نقوش کیهانی- نقوش حاشیه ای بوده و نقوش حیوانی مانند گرگ، خرس، خروس، اسب، شتر و … با استفاده از ۳ الی ۸ ترنج مزین کننده متن و زمینه ورنی هستند.

تهیه کننده: جواد ستونه