گیوه نوعی پای افزار است که رویه آن از نخ پرک یعنی ریسمان های پنبه ای و زیره آن از چرم و پنبه می باشد، زیره گیوه در لرستان به آژیه معروف است.

بافت رویه گیوه همچنان که از نام آن پیداست هنر گیوه بافی و دوخت زیره آن آژیه دوزی نام دارد، همچنین اتصال و دوخت رویه گیوه به زیره (آژیه) را گیوه دوزی می نامند.

گیوه بافی در شهرهای خرم آباد و بروجرد رواج دارد بخصوص این هنر در شهرستان بروجرد از سابقه فراوانی برخوردار است، از اساتید برجسته گیوه باف بروجرد می توان به استاد محمد کریم پور اشاره کرد.