ﮔﺮدﺷﮕﺮی ﺳﻼﻣﺖ و ﺗﻮرﯾﺴﻢدرﻣﺎﻧﯽ ﯾﮑﯽ از ﺣﻮزهﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ نقش بسزایی در ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮔﺮدﺷﮕﺮی اﯾﻔﺎ کند و دامنه ﺑﺴﯿﺎر ﮔﺴﺘﺮدهای را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﻮد. در این نوع سفر گردشگر به دنبال آرامش است و برای رهایی از تنشهای زندگی روزمره و تجدید قوا، بدون مداخله و نظارت پزشکی راهی سفر میشود. معمولا این گردشگران بیماری جسمی مشخصی ندارند و بیشتر در پی بهرهمندی از طبیعت شفابخش و دوری از شلوغیها، تنشها و آلودگیهای زندگی شهری هستند.
بر اساس تعریف سازمان جهانی گردشگری (WTO) گردشگری سلامت استفاده از خدماتی است که به بهبود یا افزایش سلامتی و افزایش روحیه فرد (با استفاده از آبهای معدنی، آب و هوا یا مداخلات پزشکی) منجر شده و غالبا در مکانی دور از محل سکونت فرد انجام میشود. مقوله گردشگری سلامت فراتر از گردشگری درمانی است.
سفر به کشورهای دیگر با هدف طبیعت درمانی و بهرهمندی از چشمههای آب سرد و گرم، دریاچههای نمک و تالابها در گذشته هم مورد توجه مردمان بوده است. درمان انواع بیماریهای پوستی، داخلی، استخوانی و رماتیسم از مهمترین انگیزه چنین سفرهایی بوده است. یونان، ایران و مصر از جمله تمدنهایی هستند که پایهگذار توریسمدرمانی و طبیعتدرمانی تاریخ بوده و از جمله بنیانگذاران آن محسوب میشوند.
در طول زمان، گردشگری مبتنی بر استفاده از آبهای معدنی مفهوم وسیعی یافت به طوری که استفاده از ویژگیهای طبیعی مانند هوای سالم نیز جزء گردشگری سلامت محسوب میشود. با گذشت زمان مفهوم گردشگری سلامت از این هم فراتر رفته و شامل مسافرت بیماران به منظور دریافت انواع خدمات پزشکی شد. موضوع اخیر نسبت به انواع دیگر گردشگری سلامت شیوهای نوین محسوب میشود. یکی از جاذبهها و امتیازات ایران برای گردشگری درمانی در این حوزه آبدرمانی است.
سفر درمانی به مراکز دارای منابع و خدمات درمانی طبیعی تحت نظارت پزشک را گردشگری طبیعتدرمانی میگویند. این منابع و خدمات طبیعی شامل چشمههای آب گرم، دریاچه نمک، آفتاب درخشان، لجن طبی، ماساژ طبی، حمام گیاهی و همچنین محیطزیست زیبا، پاک و آرام به منظور بهبود بیماران پوستی، تنفسی، روماتولوژی، عضلانی و یا گذراندن دوران نقاهت بعد از درمان و عملهای جراحی صورت میگیرد.
به لطف خدا طبیعت متنوع ایران انواع و اقسام منابع طبیعت درمانی را در اختیار انسانها گذاشته است. از جمله جاذبههای گردشگری وجود آبهای گرم و آبهای دارای خواص درمانی است. ایران بهسرعت در حال تبدیل شدن به قطب گردشگری سلامت در خاورمیانه و چه بسا در دنیا است. تاریخ غنی، فرهنگ برجسته و چشمانداز زیبا از امتیازات ایران در این حوزه محسوب میشود.
با همه این تفاسیر آنچه واقعاً کلمه «گردشگری یا توریسم» را در مفهوم گردشگری سلامت قرار میدهد این است که افراد اغلب پس از طی مراحل پزشکی در کشور خارجی اقامت میکنند. بنابراین میتوانند با گشت و گذار، سفرهای یک روزه یا شرکت در سایر فعالیتهای گردشگری سهم خود را به عنوان یک گردشگر در آن کشور به جا آورند. اقامت در اماکن اقامتی و خرید سوغات موجب رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال و متعاقب آن پیشرفت منطقه را میشود.
انگیزههای فردی برای انتخاب گردشگری سلامت به عنوان یک راه درمان میتواند بسیار متفاوت باشد. این انگیزهها میتوانند شامل کاهش هزینههای درمان، اجتناب از زمان انتظار، بهبود کیفیت و یا دسترسی به درمانهایی که در کشور خود در دسترس نیست، باشد.
گردشگری پزشکی یا گردشگری درمانی حساسترین نوع گردشگری در بین تمام انواع گردشگریها است. زیرا به طور مستقیم با جان و سلامت گردشگر مرتبط است. گرچه بسیاری از کشورهای توریستی دنیا امروزه برای کسب درآمد خدمات گردشگری درمانی ارائه میدهند، اما مطمئناً توانمندی یک کشور در علم پزشکی و خدمات درمانی برخلاف گردشگری تفریحی، ورزشی و … چیزی نیست که صرفاً با ساخت و ساز و پول بدست آید. وجود پزشکان متبحر و باتجربه، سابقه علم پزشکی، وجود زیرساختهای درمانی و نظارتی، وجود بیمارستانها و کلینیکهای استاندارد، تجهیزات پزشکی کامل و به روز، همچنین وجود قوانین و نظارتهای پزشکی جز زیرساختهای مهم درمانی یک کشور به شمار میروند، تا آن کشور بتواند در مرحله بعدی با ادغام خدمات اقامتی و گردشگری اقدام به فعالیت در زمینه گردشگری سلامت کند.
بدون شک البرز با دارا بودن آب و هوا، موقعیت جغرافیایی، طبیعت بکر، نزدیکی به پایتخت و قرار گرفتن در مسیر مواصلاتی سایر شهرهای ایران زمینه لازم برای گسترش صنعت گردشگری در حوزه سلامت را دارد. هر چند احداث مراکز درمانی و زیرساختهای مورد نیاز در گرو همکاری نهادهای ذیربط و به ویژه سرمایهگذار بخش خصوصی است تا بهترین بهرهبرداری انجام شود.
ایجاد مشاغل بهداشتی و درمانی، افزایش امکانات بهداشتی، احداث مراکز درمانی، درآمدزایی ارزی و… از جمله مزایای توسعه صنعت گردشگری با محوریت درمانی است که از مهمترین امتیازات محسوب میشود.
جنبه برجسته گردشگری سلامت ترکیب آن با فعالیتهای دیگر است. یک توریست درمانی در ایران میتواند تجربیات لذتبخشی داشتهباشد. نخستین حکومت ایرانی به ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمیگردد و ایران از آن زمان میزبان حاکمان و سلسلههای زیادی بوده است که یادگارهایی از آن هنوز در گوشه گوشه این سرزمین یافت میشود. همچنین طبیعت بینظیر و متنوع کشورمان ایران برای هر کسی که علاقمند به گذراندن یک تعطیلات جذاب باشد انتخابی مناسب است.
ایران یکی از مهمترین مراکز گردشگری سلامت بوده و با دارا بودن بهترین متخصصین سلامت، امکانات درمانی و رفاهی پیشرفته و جاذبههای گردشگری به عنوان یک مقصد پیشتاز برای ارائه کلیه خدمات در حوزه گردشگری سلامت در سطح منطقه و جهان به شمار میرود.
تاأثیر ویروس کرونا بر گردشگری سلامت
ویروس کرونا توانسته خسارات چشمگیری را بر صنعت توریسم درمانی وارد کند چرا که با شیوع ویروس کرونا و شلوغی مراکز درمانی، کمبود نیروهای درمانی و ایجاد محدودیتهای عبور و مرور میلیونها گردشگر که برای دریافت خدمات درمانی و پزشکی قصد سفر به کشور یا شهرهای دیگر را داشتند مجبور به لغو یا به تعویق انداختن سفر خود شدند.
گردشگری پزشکی صنعت حساسی است و برخورد مسئولانه همه افراد درگیر در این حوزه را میطلبد. نحوه برخورد عوامل مرتبط و اثرگذار با توریستدرمانی و گردشگری سلامت چه به عنوان پزشک، پرستار، مترجم و همچنین نحوه سیاستگذاری مقامات دولتی تعیینکننده مسیر رشد و دستیابی به منفعت گروهی از طریق این صنعت است.
ایجاد زیرساختهای مناسب و تمرکز بر ارائه خدمات درمانی باکیفیت، مسئولیتپذیری تک تک افراد حاضر در فرآیند توریسمدرمانی موجب ترقی و پیشرفت درخشان این مرز و بوم و توریسم درمانی در ایران میشوند. صنعت گردشگری سلامت در ایران با ایجاد زیرساختهای لازم و افزایش کیفیت خدمات ارائه شده توانسته چهره تازهای از توریسم سلامت ایران را در دنیا به نمایش بگذارد.
انتهای پیام/