در چه رشته‌ای و کدام دانشگاه تحصیل کردید؟
سال ۱۳۹۱ وارد دانشکده هنر دانشگاه سمنان شدم و سال ۱۳۹۵ فارغ التحصیل شدم، با توجه به این که گرایش و رشته تحصیلی‌ام سفال و سرامیک است و علاقه زیادی هم که سفال داشتم تلاش کردم که در همین زمینه مشغول به کار شوم اما شرایط در مشهد مهیا نشد. به‌ناچار به همراه دوستم به سمنان رفتم و در آن‌جا به خانه صنایع‌دستی معرفی شدم و کار را شروع کردم و فعالیت شراکتی را بر اساس طرحی که ارائه کردم آغاز کردم البته این شراکت بعد از مدتی منجر به شکست شد.
شکست در این شراکت به موفقیت‌های بعدی چه کمکی کرد؟
البته معتقدم اگر آن شکست نبود اکنون موفق نبودم، آن زمان نسبت به کار آگاهی لازم را نداشتم حتی نمی‌دانستم باید وظایف کاری و آورده شریکم مشخص باشد، یا حتی تصور نمی‌کردم که آموخته‌های دانشگاهی‌ام در کسب و کار مفید و موثر است.
دلیل شکست شما در اولین تجربه کاری چه بود؟
ناآگاهی و بی‌تجربگی دلیل اصلی شکست در این کار بود، البته افرادی که با آن‌ها شریک شده بودیم نیز تجربه فعالیت در این زمینه را نداشتند، کسب و کار را با فکر و کمک ما راه‌اندازی کردند و وقتی کسب و کار رونق گرفت، به این فکر افتادند که به جای این که محصول را ما در کارگاه تولید کنیم، دو کارگر بگیرند تا آن‌ها محصول تولید کنند، البته آن‌ها پیش از این تجربه تولید نداشتند و بعد شراکت را به‌هم زدند.
واکنش شما به این ماجرا چه بود؟
این شکست برایم سنگین بود، با توجه به زمان و هزینه‌ای که آن‌جا صرف کرده بودم، زحمت‌های زیادی برای سرپا شدن این کسب و کار کشیده بودم، شبانه روزی کاری کرده بودم، اصلا انتظار نداشتم که کنار گذاشته شوم، بعد از این تا مدت زیادی حال خوبی نداشتم و افسردگی گرفته بودم…
تا چه زمانی این شرایط ادامه داشت؟
به دنبال کار می‌گشتم که آگهی استخدام در یک کارگاه طلاسازی را دیدم، با توجه به این که پایان نامه‌ام در زمینه ساخت زیورآلات سرامیکی بود به نظرم رسید که می‌توانم طلاسازی را یاد بگیرم و طلا و سرامیک را تلفیق کنم. اما این با افزایش قیمت طلا که بسیاری از کارگاه‌های طلاسازی تعطیل شدند و بسیاری هم وارد کار نقره شدند، هم‌زمان شد.
حدود شش ماه با روند تولید در کارگاه‌های طلاسازی آشنا شدم، اما آن‌جا به این نتیجه رسیدم که خلاقیت مورد نظرم را نمیتوانم اجرا کنم. البته مدتی هم برای اجرایی کردن ایده‌ام فضایی را در اختیارم قرار دادند تا با توجه به قیمت بالای طلا سرامیک را با نقره تلفیق کنم اما با توجه به این که کارگاه‌ها تعطیل شده بود، و نیروهای خانم تعدیل شده بودند و محیط کار خیلی مردانه بود، از کار کردن در این کارگاه منصرف شدم. مجدد به دنبال کار و کارگاه بودم، اما پشتوانه مالی نداشتم و هنوز بدهی‌های زمانی که در سمنان بودم را پرداخت می‌کردم.
کار و کارگاه مد نظر را پیدا کردید؟
به دنبال کار و کارگاهی بودم که بتوانم علاوه بر کار برای کارفرما، بتوانم فکر و خلاقیت خودم را هم پیاده کنم، کارگاهی را پیدا کردم اما در شهرک صنعتی قرار داشت و فاصله‌اش از محل زندگی‌ام دور بود. و هر روز زمان زیادی در مسیر رفت و امد تلف می‌شد، بعد از آن هم حدود ۹ ماه در یک شرکت فرش کار کردم تا این این‌که سال ۹۷ در همایشی که در زمینه طراحی طلا و جواهر بود شرکت کردم.
این همایش چه تاثیری داشت؟
این همایش باعث شد تا دوباره توجه‌ام به سمت معاونت صنایع‌دستی اداره‌کل میرماث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان جلب شد و مرتبط شدم.
این ارتباط چه نتیجه‌ای داشت؟
نمونه‌هایی از کارهایی را که انجام داده بودم بردم و صحبت کردم، قرار شد فضایی در اختیارم قرار گیرد که دی‌ماه سال۱۳۹۸ نیز به مرکز مصلی آمدم و فضایی در اختیارم قرار گرفت و کم کم محیط کارم توسعه پیدا کرد.
هدف شما از تولید دکمه‌های سرامیکی چه بود؟
هدفم از ساخت دکمه و متعلقات پوشاک با جنس سرامیک هویت بخشی به پوشاک ایرانی با استفاده از نقوش ایرانی است، با این هدف کار را شروع کردم البته این بخش از کار هنوز کامل نشده است اما در بخش تولید ظروف سرامیکی موفق بوده‌ام.
در حال حاضر چه محصولاتی تولید می‌کنید؟
ظروف دست‌ساز پذیرایی تولید میکنم ولی تلاش میکنم کاری انجام دهم که حاصل خلاقیت و طراحی خودم باشد، که آن‌چه تولید میکنم با خلاقیت خودم بوده است.
مراحل ساخت آن چگونه است؟
مرحله اول مدل‌سازی است که در این مرحله مدل طبق ایده و طراحی انجام شده اجرا می‌شود و برای قالب گیری آماده می‌شود، مرحله بعدی مرحله قالب‌گیری از زمانی که از مدل ساخته شده قالب گچی گرفته می‌شود و بعد از آماده‌سازی قالب، قالب برای ریخته‌گری آماده می‌شود، سپس با استفاده از دوغاب سرامیک مرحله ریخته‌گری اجرا می‌شود و بدنه‌های حاصل پس از پرداخت، آماده رفتن به کوره می‌شود، در این مرحله بدنه‌ها معمولا در دمای ۱۰۲۰ درجه پخت بیسکوئیت می‌شود. در مرحله بعدی ظروف دارای وضعیت اصطلاحا بیسکوئیت مانند، آماده لعاب زدن می‌شوند، پس از لعاب مورد نظر بدنه‌ها مجددا در کوره بین دمای ۱۰۲۰ تا ۱۱۵۰ درجه پخت می‌شود.
چرا ظروف تولید می‌کنید؟
اگر قرار بود در زمینه زیورآلات سرامیک کار کنم باید مدت‌ها کار کرده و فقط این نوع کار را معرفی می‌کردم در حالی این که درآمد چندانی نداشتم به همین دلیل به سراغ ظروف سرامیکی رفتم که نیاز بخش بیشتری از جامعه است و مشتری بیشتری دارد.
یکی از تولیدات سرامیکی تولیدی دکمه است، چرا دکمه را انتخاب کردید؟
دکمه‌های سرامیکی از جنس طبیعت است و به طبیعت بازمی‌گردد و برای محیط زیست مضر نیست و مهم‌تر این است که پوشاک که طراحی می‌شوند میتوانند دکمه‌ای داشته باشند که از طراحی و نقوش ان پوشاک استفاده شده باشد.
همیشه تلاش کردم کارهایم الهام گرفته از تاریخ، پبشینه و طبیعت باشد، ظروفی که تولید میکنم ملهم از طبیعت است، پشت ظروف بافتی شبیه بافت تنه درختان دارد و داخل آن نیز از رنگ سبز استفاده میکنم که سبزی طبیعت را نشان دهد.
کرونا چه تاثیری بر فعالیت شما داشته است؟
از وقتی که در مرکز مصلی شروع به فعالیت کردم تا زمانی که وسایل تهیه و کوره خریداری کردم و هنوز در آغاز راه بودم که متاسفانه با شیوع ویروس کرونا مواجه شدم، با توجه به محدودیت‌های که به وجود آمد از ۱۳ اسفند ۹۸ تا اول اردیبهشت ۹۹ نیز کارگاه‌های صنایع دستی تعطیل بود، پس از آن نیز شرایط به حالت عادی بازنگشته است.
از حضور در مرکز مصلی راضی هستید؟
این‌جا فضای مناسبی برای فعالیت هنرمندان وجود دارد و محیط بسیار مناسبی برای کارهای هنری است اگر چه به فضای بزرگ‌تر نیاز دارم اما از این فرصت که در اختیارم قرار گرفته سپاس‌گزارم چون این فرصت باعث شده تا بتوانم آمادگی لازم را برای ایجاد کارگاه در بیرون فراهم کنم. البته امکانات خوبی برای شروع کار در این مرکز وجود دارد که کمک زیادی به هنرمندان شده است. به نظرم این مرکز مکان بسیار مناسبی برای ایجاد و شروع پروسه تولید محصولات هنری و صنایع‌دستی است.
در حال حاضر دو نفر نیرو دارم که برایم کار می‌کنند، علاوه بر این امکان آموزش نیز دارم اگر بتوان محیطی بزرگ‌تر برای کار فراهم کرد می‌توان کار را توسعه داد و تا برای پنج نفر اشتغال ایجاد شود.
در این مدت هنرجو هم داشتید و افرادی را هم آموزش داده‌اید؟
از سال گذشته ۵ نفر را آموزش داده‌ام که ۲ نفر از آن‌ها کار را شروع کرده و حتی کوره خریداری کرده‌اند و ۲ نفر هم دوره‌شان تمام شده و یک نفر در حال آموزش است.
برای شروع این فعالیت چقدر هزینه دارد؟
این کار گستردگی‌های زیادی دارد، علاوه بر تهیه مواد اولیه، باید مهارت‌های لازم را کسب کند، یک نفر که از صفر شروع می‌کند باید دوره‌های مدل سازی، قالب‌سازی و لعاب را یاد بگیرد، برای یادگیری این دوره‌ها حداقل ۳ تا ۶ ماه زمان نیاز است، برای راه‌اندازی کسب و کاری در این زمینه حدود ۴۰ میلیون تومان برای تجهیزات و مواد اولیه نیاز است.
برای کاهش هزینه‌های تولید چه اقداماتی انجام داده‌اید؟
برای کاهش هزینه‌های تولید مدل‌سازی، قالب‌گیری، طراحی و ساخت دوغاب سرامیک را خودم انجام می‌دهم، هم‌چنین این باعث شده تا قیمت تمام شده محصولات به شدت کاهش پیدا کند و حدود ۵۰ درصد هزینه کاهش یابد و بتوانیم با قیمت پائین به دست مشتری برسد.
پیشنهاد شما برای توسعه صنایع‌دستی چیست؟
اگر شرایط فراهم شود که هنرمندان را با سرمایه گذاران مرتبط شوند و بتوانند موجب رشد صنایع‌دستی شوند، هم‌چنین پیشنهاد میکنم نمایشگاه یا همایشی برگزار شود و هنرمندان و صنعت‌گران ظرفیت‌های هنری و تولید خودشان را نمایش داده و از طرفی افراد سرمایه‌گذار نیز دعوت شوند تا محلی برای تعاملات بین سرمایه‌گذاران و هنرمندان به وجود آید.
برای معرفی این هنر چه اقدامی انجام داده‌اید؟
از طریق فضای مجازی توانسته‌ایم ظروف و زیورآلات سرامیکی تولیدی را معرفی کنم، اما بیشتر فروشم از طریق فضای مجازی و گالری داران است.
وضعیت درآمد شما چگونه است؟
خدا را شکر در حال افزایش است و باید کار را گسترش دهیم تا درآمد نیز افزایش پیدا کند در حال حاضر کرونا به شدت تاثیر گذاشته است. خوشبختانه از زمانی که واردات ظروف و صنایع‌دستی چینی متوقف شده، بخشی از تقاضای بازار به سمت تولیدکنندگان داخلی رفته است هر چند شیوع ویروس کرونا به کسب و کار ما هم، مانند بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی تاثیر گذاشته است.
انتهای پیام/
