به‌گزارش میراث‌آریا، این شهر توسط استعمارگران تیان در حدود سال ۵۴۳ قبل از میلاد تاسیس شد و به یک مرکز تجارت یونانی بین سواحل مایوت‌ها و سرزمین‌های جنوب قفقاز تبدیل شد.
در دوره سوم کاوش‌های باستان‌شناسی در این منطقه، یک انبار سکه کشف شد. هنگامی که باستان‌شناسان درباره تخریب ناشی از آتش‌سوزی در این شهر باستانی تحقیق می‌کردند، به یک آمفورا (نوعی کوزه) برخوردند که حاوی ۸۰ سکه مسی بود.
کاوشگران معتقدند دفن شدن این انبار می‌تواند با حمله ترک‌ها یا هون‌ها و آتش زدن قسمت‌هایی از شهر توسط آنان مرتبط باشد. ساختمان‌های مسکونی، کارخانه‌های تولید نوشیدنی و ساختمان‌های عمومی در آتش نابود شدند و مقدار زیادی خاکستر، دوده، قطعاتی از چوب سوخته و بقایای ظروف شکسته در آمفوراها یافت شدند که متعلق به قرن ششم بودند.
پروکوپیوس قیصریه‌ای، مورخ بیزانسی، عنوان می‌کند: «کپا و فاناگوریا توسط بربرانی که در سرزمین‌های همسایه زندگی می‌کردند، غارت و نابود شدند.» برخی از کاوشگران وقایع توصیف شده توسط پروکوپیوس را با هون‌های عشایر مرتبط می‌دانند. »
در روایتی دیگر، طبق یادداشت‌های پروکوپیوس، تخریب شهرهای کپا و فاناگوریا در اواسط قرن ششم اتفاق افتاد که با فرار قوم آوار به تنگه بسفر در ترکیه امروزی مصادف بود. مطلبی درباره این واقعه را می‌توان در کتاب «تاریخ کلیسا» نوشته اواگریوس اسکولاستیکوس پیدا کرد. در این کتاب گفته شده ترک‌ها در دهه ۵۷۰ میلادی در تنگه بسفر ظاهر شدند.
ولادیمیر کوزنتسوف از آکادمی علوم روسیه گفت: «با توجه به ترکیبات گنج، می‌توان تعیین کرد که چه پولی در بازار داخلی بسفر در قرن ششم استفاده می‌شده است.»
با بررسی دقیق سکه‌ها مشخص می‌شود که آن‌ها عمدتاً استاتورهای مسی متعلق به پادشاهان بسفر در اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم میلادی هستند.
آخرین ضرب سکه‌های بسفری در حدود سال ۳۴۱ میلادی بود. با وجود این، انبوهی از استاترهای ساخته شده از آلیاژ ارزان قیمت سرب و مس همچنان در بسفر به مدت چند قرن در گردش بودند، در حالی که نقش پول «ارزشمند» را طلای بیزانس بازی می‌کرد.
*ترجمه: آناهیتا رشیدی
انتهای پیام/
