ارتباطات انسانی و گردشگری در دوره شیوع کرونا

آداب معاشرت یعنی راه و رسم درست معاشرت کردن با دیگران و به عبارتی بهتر روش های برخورد و ارتباط صحیح و موثر با اطرافیان، از اعضای درجه یک خانواده گرفته تا خویشان، دوستان، آشنایان، همکاران، همشهریان، هموطنان و مردم سایر کشورهاست که این موضوع در سفرها نمود عینی پیدا می‌کند و این درست و صحیح رفتار کردن‌ها نیز به مرور زمان الگوهای رفتاری شایسته‌ای را در بستر خانواده، محیط کار و جامعه خلق می‌کند.

با رفت و آمدهایی که در بین خانواده‌ه‍‌ا، محلات، کانون‌های جمعیتی، شهرها، استان‌ها و کشورها وجود دارد این آداب نیز گسترش پیدا می‌کند و سفر موجب توسعه آداب معاشرت می‌شود و این الزام را به وجود می‌آورد که برای رشد و پیشرفت گردشگری آداب معاشرت روزآمد را بدانیم و رعایت کنیم.

کسانی که آداب معاشرت با دیگران را نمی‌دانند نه تنها به خویشتن، بلکه به اطرافیان خود و جامعه نیز لطمه زده و صادرکننده نوعی فرهنگ و ارزش غلط و نامطلوب هستند. این در صورتی است که آدمی باید مصدر افعال مثبت و فرهنگ ساز باشد تا کیفیت زندگی در جامعه ارتقا یابد، البته آداب معاشرت در گردشگری و به ویژه تاسیسات گردشگری به همین دلیل از جایگاه بالایی برخوردار است.

در اهمیت آداب معاشرت و الگوهای رفتاری، همین بس که می‌تواند ابزاری قدرتمند برای خلق اخلاق حرفه ای، تفاوت و برجستگی در افراد چه در محیط زندگی و چه در محیط کار از جمله تاسیسات گردشگری باشد و کسانی که بدان اهتمام کافی نداشته باشند، ترویج دهنده نوعی بی‌اخلاقی در جامعه خواهند بود و این یعنی تلاش در جهت به افول کشاندن ارزش‌های انسان‌ساز در جامعه که البته مورد تایید و مقبول نیست.

شیوع ویروس منحوس و چموش کرونا در دنیا و به ویژه کشور عزیزمان ایران و جا خوش کردن آن در طول دو سال اخیر، علاوه بر وارد کردن ضربات سهمگین مالی و اقتصادی بر پیکره خانواده‌ها، کسب و کارها و به صورت کلی جامعه ایرانی، اثرات و پیامدهای منفی و نامطلوب متعددی نیز در عرصه‌های اجتماعی و فرهنگی داشته و در بسیاری از زمینه‌ها، الگوهای رفتاری را تحت تاثیر و تغییر قرار داده است که برخی از این اثرات عبارتند از :

فاصله گذاری‌های اجتماعی بین افراد و حتی نزدیک‌ترین اعضای خانواده هم‌چون پدر، مادر، فرزند و ... ، تشدید افسردگی و درون‌گرایی به واسطه خانه‌نشینی در دوران قرنطینه و تبعات اقتصادی ناشی از قرنطینه، استفاده از آرنج برای دست‌دادن به ویژه در دیدارهای دیپلماتیک و خلق الگوی رفتاری جدید، کم رنگ شدن صله رحم و دید و بازدیدها، سفرها و گردشگری، کم رنگ شدن مراسم ازدواج ، عزاداری‌ها و شادی‌ها، کاهش نشاط اجتماعی، افزایش وزن به واسطه خانه‌نشینی‌ها و بسته شدن پارک‌ها و تفرجگاه‌ها، محدودیت‌های تردد شبانه، عدم امکان رفتن به سفر، افزایش مدت زمان استفاده از شبکه‌های اجتماعی الکترونیکی موبایلی و تماشای تلویزیون، تشدید وسواس های تمیزی، ترس و اضطراب در برخی افراد، تبدیل شدن ارتباطات حضوری به ارتباطات مجازی و از راه دور تلفنی و ویدئوی، رشد و توسعه گردشگری مجازی و تعطیلی برخی آئین‌های میراث‌فرهنگی که وابسته به تجمع مردم بوده است.

یکی از مهم ترین تاثیرات رفتاری در حوزه گردشگری بوده است، چون گردش و تفریح مردم را با چالش جدی مواجه کرده است و دیگر کمتر می‌توان شاهد سفرهای بود که افراد بدون توجه به پروتکل‌‌‌های بهداشت انجام می‌دهند، دیگر حتی تصور رفتار گردشگران و جامعه میزبان گردشگران بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی هم غیر ممکن است، چرا که رعایت پروتکل های بهداشتی به بخشی از رفتار گردشگران در سفر تبدیل شده است.

هرچند که در تاسیسات گردشگری پیش از پاندمی کرونا نیز شیوه‌نامه‌های بهداشتی مدون وجود داشت و مسائل بهداشتی به خوبی رعایت می شد اما با وجود تمام چالش‌ها و دردسرهای این ویروس چموش و لجباز که هر از چند گاهی با اشکال مختلف خود را نشان می‌دهد، اندک اثرات مثبتی هم برای ما به ارمغان آورده است،  که برخی از آنها عبارتند از :
افزایش سطح بهداشتی خانواده‌ها و جامعه، ضدعفونی کردن‌های مداوم دست‌ها با استفاده از اسپری‌ها، آب و صابون و مایع‌های ضد عفونی کننده، غرغره روزانه آب نمک، رعایت فاصله اجتماعی بین افراد به ویژه حرایم خصوصی که قبل از کرونا توسط برخی از افراد نا آشنا با آداب معاشرت اجتماعی رعایت نمی‌شد و علاوه بر احساس ناراحتی در ارتباط با این افراد، مجبور به تحمل رایحه ناخوش دهان آنها هم بودیم، پرهیز از دست دادن‌ها به ویژه دست دادن‌ها و روبوسی‌های غیر ضروری، ایجاد فرصت و مجالی برای نفس کشیدن و تخریب کمترزمین، برگزاری مراسم و رویدادها با رعایت پروتکل‌ها و در پاره‌ای از موارد و در زمان‌های اوج شیوع، تعطیلی این تجمعات، تقویت و رشد کسب و کارهای نوپا و اینترنتی و اهمیت بیش از پیش دیجیتال مارکتینگ در کسب و کارها به ویژه کسب و کارهای مرتبط با حوزه گردشگری و سفر که محدودیت های آن چه بسا بیشتر از کسب و کارهای  تولیدی است و در نهایت نهادینه شدن این نکته مهم که در این شرایط، جان مردم عزیز است و بافرهنگ، فردی است که آداب صحیح دوران کرونا را رعایت کند و رفتارهای ضد ارزش از وی سر نزند، چون محبتی که باعث شود دوستان و نزدیکان‌مان به خطر بیفتند و آنها را از دست بدهیم، نتیجه‌ای جز یأس، ناامیدی، افسردگی، غم، اندوه، پشیمانی و پسرفت فرهنگی نخواهد داشت.

درست است که مهربانی، توجه و احترام از مسائل و عناصر مهم آداب معاشرت و حسن رفتار با دیگران محسوب می‌شوند و همه دوست داریم که به سفر برویم اما در شرایط موجود جهان و ایران، ایمنی و بهداشت در اولویت امور بوده و باید تا مدتی با اینگونه شرایط، منطقی رفتار کرده و عواطف و احساسات خود را کمی کنترل و مدیریت نماییم، در خانه بمانیم، سفر نرویم و در تجمعات شرکت نکنیم و به حقوق هموطنان خود احترام بگذاریم تا اینکه انشالله سیاهی این دوران برود و سپیدی نمایان شود و با استمرار الگوهای رفتاری مثبت ، اصلاح شده و تجربه گرانبهای کسب شده، مسیر زندگی را محکم و استوار ادامه دهیم.

به طور یقین با بهبود شرایط و مهار پاندمی کرونا بار دیگر سفر و گردشگری که طی حدود دو سال اخیر به شدت کاهش یافته است بار دیگر مورد استقبال مردم قرار خواهد گرفت و بار دیگر ایران زیبا میزبان گردشگرانی از کشورهای دیگر و استان‌ها، شهرها و روستاهای پرجاذبه کشور نیز میزبان گردشگران داخلی خواهند بود و گردشگری با جهشی مواجه خواهد شد که از هم‌اکنون متولیان امر باید مهیای پذیرایی از گردشگران در پساکرونا باشند.

انتهای پیام/

کد خبر 1400061577084

برچسب‌ها