بررسی چشم‌اندازهای پارینه‌سنگی در ایوانکی گرمسار

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان از اجرای طرح مطالعاتی بررسی چشم‌اندازهای پارینه‌سنگی در بخش ایوانکی شهرستان گرمسار خبر داد.

به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان، حمیدرضا دوست‌محمدی روز دوشنبه ۱۳ دی‌ماه ۱۴۰۰ با اعلام این خبر گفت: «این طرح با سرپرستی سید میلاد هاشمی عضو هیات علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس اجرا می‌شود.» 

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان افزود: «بررسی وضعیت این منطقه در دوران پلیئستوسن (۲.۶ میلیون تا ۱۱ هزار و ۵۰۰ سال پیش)، الگوهای پراکنش محوطه‌های پارینه‌سنگی، چند و چون بر هم کنش‌های جمعیتی و بررسی سنن ابزارسازی از جمله اهداف اجرای این طرح مطالعاتی است.» 

سرپرست هیات باستان بخش ایوانکی گرمسار نیز در این خصوص گفت: «در نتیجه انجام بررسی‌های باستان‌شناختی در ایوانکی، چشم‌اندازهای بسیار گسترده از دوران پارینه‌سنگی و تعداد قابل توجهی دست‌ساخته سنگی یافت شده است.» 

سید میلاد هاشمی افزود: «بررسی‌های مقدماتی نشان می‌دهد که بر اساس فنون ساخت دست‌ساخته‌ها و گونه‌شناسی آن‌ها، احتمالاً گروه‌های انسانی دست‌کم در دوره پارینه‌سنگی میانی (حدود ۳۰۰ هزار تا ۴۰ هزار سال پیش) و جدید (حدود ۴۰ هزار تا ۱۲ هزار سال پیش) در این منطقه حضور داشته‌اند.» 

سرپرست هیات باستان بخش ایوانکی گرمسار گفت: «بیشتر دست‌ساخته‌های سنگی بر روی سطوح باد برده موسوم به سنگ‌فرش‌های بیابانی ثبت شده‌اند و این سطوح موجب آشکار شدن قطعات سنگ قدیمی شده‌اند که برخی از این قطعات دست‌ساخته‌های سنگی هستند که گروه‌های انسانی در دوران پلیئستوسن آن‌ها را ساخته‌اند.» 

هاشمی افزود: «بر روی بیشتر دست‌ساخته‌های سنگی یافت شده لایه‌ای براق به رنگ قهوه‌ای سوخته تا مشکی دیده می‌شود که به آن جلای بیابانی گفته می‌شود.» 

او ادامه داد: «از جمله ویژگی‌های فنی دست‌ساخته‌های سنگی یافت شده ابعاد نسبتاً بزرگ ساخت به کمک ضربه با چکش سخت، شواهد بهره‌گیری از تکنیک لوآلوآ و وجود مجموعه ابزارهای منتسب به دوران پارینه‌سنگی میانی چون خراشنده‌های جانبی دندانه‌دار و کنگره‌دارها بر روی تراشه‌های بزرگ و نیز قطعات منتسب شب به دوران پارینه‌سنگی جدید چون سنگ مادرهای منشوری برای ساخت تیغه و ریز تیغه است.» 

او گفت: «بهره‌گیری از تکنیک لوآلوآ در عرض‌های جغرافیایی مشابه معمولاً به نئاندرتال‌ها منتسب می‌شود از این‌رو احتمال وجود دو گروه انسانی (نئاندرتال‌ها و انسان خردمند) در دوران پلیئستوسن در منطقه وجود داشته است.» 

سرپرست هیات باستان بخش ایوانکی گرمسار گفت: «این بررسی باستان‌شناختی، احتمال دیرینگی حضور انسان در منطقه‌ای که امروزه شهرستان گرمسار نامیده می‌شود را نشان می‌دهد و بررسی‌های میدانی در منطقه همچنان ادامه دارد.»

 

انتهای پیام/

کد خبر 14001013863126

برچسب‌ها