به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، حامد موسوی 1خرداد 1401 در نشست تخصصی هفته میراث‌فرهنگی که در محل پژوهشگاه برگزار شد سخنانش را با تأکید بر جایگاه میراث ناملموس موسیقی ایران آغاز و با بیان اینکه موسیقی ایران دایره گسترده و وسیعی دارد گفت: «موسیقی بیانگر و انتقال دهنده خرده فرهنگ‌ها است و در واقع هویت و اصالت هر قوم محسوب می‌شود.»
او موسیقی ایرانی را یکی از موسیقی‌های منحصر به فرد در جهان برشمرد که به دلیل گستردگی اقلیمی و فرهنگ‌های متعدد دارای موسیقی نواحی زیاد و متنوع است که هر یک ویژگی‌های منحصر بفرد خود را دارد.
این پژوهشگر با بیان اینکه موسیقی نواحی ایران بسیار متنوع بوده و از گذشته تا به امروز در حفظ اصالت پابرجاست افزود: «هر کدام از موسیقی‌ها یک خرده فرهنگ، لهجه و آداب و رسوم را انتقال می‌دهند که در بخش ریتم و ملودی این موضوع متفاوت و حائز اهمیت است.»
او در پایان با بیان اینکه موسیقی ایران در بخش‌های سازسازی، مهارت‌ها و فنون، گنجینه‌های زنده بشری، اشعار و نغمه‌ها قابل رویت است که آن را قوام می‌بخشند، به بیان برخی از فهرست‌ها و عناوین ثبت شده موسیقی ایران در آثار ملی و جهانی نظیر فنون و مهارت‌های ساخت ساز دوتار، موسیقی بخشی‌های خراسان، هنر ساختن و نواختن کمانچه، موسیقی مازندران، موسیقی ترکمن و ... پرداخت.
پروژه بین‌المللی زندگی خوب
در ادامه این نشست علیرضا حسن‌زاده رییس پژوهشکده مردم‌شناسی به معرفی و ارائه نتایج پروژه بین‌المللی زندگی خوب پرداخت و با اشاره به بحران‌های موجود در جهان که زندگی خوب را تحت تأثیر قرار می‌دهند گفت: «در این پروژه دو موضوع خشکسالی و مهاجرت مورد بحث و پژوهش قرار گرفت.»
حسن‌زاده با بیان اینکه ما همگی به دنبال زندگی خوب هستیم و حال این زندگی خوب در شرایط امروزی جهان چگونه قابل تصور است تصریح‌کرد: «اینکه چه تعریفی از زندگی خوب می‌توان داشت، زندگی خوب در شرایط بحرانی چگونه دارای تعریف خواهد بود و رابطه زندگی خوب و میراث‌فرهنگی و میراث‌طبیعی چگونه است سه پرسش مطرح در این پروژه است.»
عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری با اشاره به وجود بحران‌های جهانی و محلی درایران نظیر پاندمی کرونا، تغییرات اقلیمی، زلزله، شکاف‌های طبقاتی، مشکلات اقتصادی و ...به تشریح پاسخ‌های بدست آمده در این پژوهش پرداخت.
بیان منظر در شعر توصیفی سده های چهارم و پنجم قمری
بیان منظر در شعر توصیفی سده‌های چهارم و پنجم قمری موضوعی بود که توسط مریم رضایی پور کارشناس پژوهشکده ابنیه و بناهای تاریخی- فرهنگی به بحث نهاده شد.
او با نگاهی به باغ‌های حکومتی به باغ‌های غزنین، باغ‌های بلخ، باغ‌های هرات و باغ‌های نیشابور اشاره کرد و با بیان مواردی در مورد باغ‌های حکومتی به بیان ویژگی‌های باغ‌ها با استناد بر تاریخ بیهقی پرداخت.
این پژوهشگر در پایان به تحلیل وتفسیر یافته‌ها پرداخت و ویژگی‌های مشترک و وجوه افتراق در توصیف منظر دراشعار عنصری، فرخی و منوچهری را مطرح کرد و افزود: «منظر توصیف شده در شعر هر سه شاعر دارای ابعاد واقعی بوده و در عالم صورت مصداق پیدا می‌کند، ادراک زیبایی منظر مبتنی بر حواس (زیبایی حسی و صوری)هستند و ابعاد معنایی در آنها مشاهده نمی‌شوند و در هر سه مورد به ابعاد فیزیکی در منظر توجه شده است.»
انتهای پیام/
