میرزا محمدعلی صائب تبریزی اصفهانی (زادهٔ ۱۰۰۰ هجری قمری — درگذشتهٔ ۱۰۸۰ هجری قمری) بزرگ‌ترین غزلسرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه بود. او در دربار صفوی به عنوان ملک الشعرایی رسید و به او شاه شاعر سبک هندی می‌گویند. او در جوانی به هندوستان و مکه مسافرت کرد وحدود ۷ سال در هندوستان باقی ماند و بعد از بازگشت از هندوستان دردربار صفوی راه یافت.

صائب تبریزی با شمار زیادی از اشعار، روزگاری ملک‌الشعرای دربار بود. پس از مرگ او، مدت‌ها قبر وی ناشناخته ماند و نهایتا در قرن اخیر، کشف و بنای زیبایی برای آن ساخته شد. این مقبره با قدمتی که به دوره پهلوی بازمی‌گردد، در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۵۵ با شماره ثبتی ۱۳۳۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

انتهای پیام/