در 8 کیلومتری غرب شهر تاریخی اصفهان درست در خط مرزی شهر اصفهان و شهر خمینی شهر در بالای تپه ای به بلندای یکصد متر ( از سطح زمین)بنایی کهن همچون ناظری خاموش نظاره گر گذر ایام و تغییر چهره سه شهرتاریخی اصفهان، خمینی شهر و درچه قرار دارد. در بلندای این کوه می توان چهار سوی افق را ساعت ها و  تا کیلومتر ها به  نظاره نشت،

اینجا کوه آتشکاه اصفهان یا براساس تواریخ اسطوره ایی ایران زمین دژ مابین،محل دفن طهمورث از پادشاهان دوران پیشدادیان است.این دژ در طول گذر ایام ابتدا محل نگهداری گنجیه های ایرانیان باستان در حمله اسکندر، پیش از آن آتشگاهی ایلامی بوده که محل نگهداری آتش مقدس موبدان زرتشتی بشمار می رفت ودر نهایت در سده ششم هجری قمری محل استقرار داعیان نهضت  اسماعیلیان پیش از ایلغار مغولان خونریز بوده است.

این دژ در ارتفاع 1715 متری سطح دریا قرار دارد و در سال اثر در 11 آذرماه 1330 در فهرست آثار ملی با شماره 380 رسیده است.