خور مرکز شهرستان خور و بیابانک و شهری از توابع بخش مرکزی شهرستان خور و بیابانک در استان اصفهان ایران است.تاریخ شکل‌گیری آن به درستی معلوم نیست ولی آنچه از شواهد و قراین و دست نوشته‌های قدیمی استنباط می‌شود حداقل تا قرن پنجم و ششم هجری می‌توان آثاری هر چند نا محسوس را مشاهده کرد. بر روی یکی از دو طوقه علم وقف بر حسینیه خور تاریخ ۹۷۴ هجری حک شده‌است که مربوط به زمان شاه طهماسب است. قباله‌هایی از خرید و فروش آب و املاک و اسنادی نیز مربوط به ازدواج از دوره شاه سلطان حسین در دست می‌باشد. تصور بر این است که عامل ارتباط در پیدایش خور نقش مهمی داشته‌است و چشمه دریاشو در قله تین (چشمه‌ای در نخلستان خور) محل مناسبی برای اُتراق کاروانها بوده‌است و همین چشمه مردم را به سکونت در این محل کشانده‌است. خور شرقی‌ترین نقطه استان اصفهان است و ارتفاع آن از سطح دریا ۷۹۶ متر است و با استان‌های خراسان و یزد و سمنان همسایه‌است.با 899 هکتار نخلستان یکی از قطب های تولید خرما بود که متاسفانه در سال 1396 بر اثر سرما زدگی ازبین رفت و اکنون با احیای 250 هکتار دوبار جانی به این کانون های گردشگری دمیده شده است.