عکاس : سید محمد علی محرمی
امامزاده احمد اصفهان مربوط به دوره صفوی است و در اصفهان، خیابان نشاط، بازارچه حسنآباد، کوچه امامزاده احمد (در نزدیکی میدان نقش جهان و خانه مشروطه) واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۱۴ با شمارهٔ ثبت ۲۳۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.در مجاورت آن عمارت و اتاق مقبره سلطنتی قاجاریه قرار دارد که محل دفن عزت الدوله ( خواهر ناصرالدین شاه و همسر امیر کبیر) و همدم الملک ( دختر امیرکبیر و همسر ظل السلطان ) می باشد و یک مجموعه دیدنی از دوره قاجاریه است .تاريخ سال مزار ۱۱۱۵ هجري قمري برابر با ۱۷۰۳ ميلادی بوده، ضريح چوبی آن در زمان قاجار ساخته شده است. كتيبه سر در صحن امامزاده احمد به خط ثلث با كاشی سفيد معّرق بر زمينه لاجوردی است كه خطاط آن علی نقی امامی است. تاريخ اين كتيبه ۱۱۱۵ هجری قمری است و در آن به نام شاه سلطان حسين صفوی اشاره شده است. خطوط بنائی اين سر در نيز سوره های قرآن مجيد است. كتيبه ای كه در ايوان ورودی امامزاده احمد وجود دارد به خط ثلث طلايی در زمينه لاجوردی رنگ گچبری شده و نويسنده آن احمد حسينی است. تاريخ اين كتيبه نيز ۱۱۱۵ هجری قمری است و در آن علاوه بر نام شاه سلطان حسين به نام محمد شرف شريف المنجم اشاره شده كه سازنده بنا می باشد.
در داخل بقعه امام زاده كتيبه ای به خط ثلث طلايی بر زمينه لاجوردی وجود دارد كه سوره دهر به خط محمد محسن علی نقی امامی و تاريخ ۱۱۱۵ هجری قمری نوشته شده است.
در اطراف ضريح چوبی امامزاده اشعاری نوشته شده كه تاريخ آن ۱۲۹۰ هجری قمری است. در ايوان غربی امامزاده احمد كتيبه ای به خط نستعليق برجسته به تاريخ ۱۲۴۷ هجری قمری نوشته شده كه زمان سلطنت فتحعلی شاه قاجار است.
در پشت ديوار به طرف كوچه قطعه سنگ سياه شفاف به طول ۳ متر در ديوار خارجی و در مجاورت در ورودی امامزاده نصب شده كه معروف به سنگ سومنات است و مردم عقيده دارند سلطان محمود غزنوی آن را از هند آورده است. بر اين سنگ كتيبه ای به خط نسخ نوشته شده كه تاريخ آن ۵۶۳ هجری قمری است.
در سال ۵۳۷ قمری این بقعه توسط شاه قلی بازسازی شده است. در سال ۱۲۹۰ق و در زمان حکومت ظل السلطان بر اصفهان، تعمیراتی در بنا انجام شد، ضریح منبت گرهسازی با محجرهای فلزی و کتیبه نستعلیق شامل اشعاری حاکی از تعمیر بقعه و ماده تاریخ «ظل سلطان نهاد کعبه بنا» از این دوره است.
سقاخانه امامزاده، دارای کتیبهای شامل قصیده مشهور محتشم، در سال ۱۳۲۱ق ساخته شدهاست. تعمیراتی دیگر همچون مرمت ایوان و کاشیکاری گنبد کوچک بقعه، انجام شدهاست.
این ساختمان در جنگ ایران و عراق بر اثر بمبارانهای رژیم صدام آسیب دید و پس از آن تعمیر شد.