به گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، خه‌بات درفشی عضو هیأت علمی گروه میراث طبیعی، پژوهشگاه 9 اسفند 1401، در هشتمین نشست تخصصی «بیستمین گردهمایی سالانه باستان‌شناسی ایران» گفت: رویکرد علمی به توصیف محیط‌دیرینه بر اساس رسوبات، خاک‌چینه‌نگاری و روش‌های زمین‌باستان‌شناسی در چارچوب زمانی مشخص، گامی مهم در جهت شناخت و بازسازی شرایط دیرینه، توسعه و تکامل سیستم‌های محیطی و ارتباط این سیستم‌ها با سایت‌های باستانی مستقر بروی آن‌ها است.

او تصریح‌کرد: این مطالعه به‌عنوان یک پژوهش علمی در علوم محیطی می‌تواند بستری برای معرفی استفاده از تکنیک‌های نوین در مطالعات میان‌رشته‌ای (ارتباط میان محیط‌های طبیعی و سایت‌های باستانی) باشد؛ تا با بهره‌گیری از این تکنیک‌ها بتوان به یافته‌های علمی و شناخت قابل اعتمادی از شرایط محیطی گذشته در نواحی مجاور سایت‌های باستانی دست پیدا کرد.

عضو هیأت علمی گروه میراث طبیعی، پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری اظهارکرد: این یافته‌ها می‌تواند به درک نحوه شکل‌گیری لندفرم‌های خاص در شرایط آب و هوایی ویژه، نرخ فرسایش - رسوب-گذاری در منطقه، تکامل محیطی بر اساس شرایط اقلیمی، توپوگرافی، هیدرولوژی و تکتونیکی و در نهایت شناخت فرآیندهای ژئومورفولوژی تأثیر گذار در محیط‌های انسانی و حل مسائل محیطی گذشته و زمان حال کمک کند.

درفشی گفت: بخش‌های مطالعاتی می‌تواند شامل مطالعات میدانی، مطالعات کانی‌شناسی و منشاءیابی فیزیکی رسوبات، سن‌سنجی رسوبات و مواد آلی، سن‌سنجی کراست‌های کلسیتی و کلکریت‌های خاک‌زایی و مدل‌سازی دیرینه‌محیطی بر اساس آنالیزهای ایزوتوپی پایدار اکسیژن و کربن باشد.

انتهای پیام/

انتهای پیام/