به‌گزارش ميراث آريا(CHTN)، پيش از اين محققان با مقايسه شباهت‌‌هاي موجود ميان فسيل پتروساروس و گونه‌هايي از پرندگان ناياب بر اين عقيده بودند که پتروساروس‌ها با پرواز بر بالاي سر موجودات آبزي و ماهي‌ها به محض ديدن شکار خود به درون آب شيرجه مي‌رفتند و با کمک آرواره‌هاي پاييني اين موجودات را صيد مي‌کردند.

پروفسور \"استوارت هامفيوس\" از محققان دانشگاه انگلستان با انتشار مقاله‌اي اعلام کرد:‌ براساس شواهد به دست آمده از جديدترين فسيل پتروساروس‌ها دريافتيم اين موجودات با داشتن آرواره‌هايي کفگيري براي بيرون کشيدن شکار خود از اعماق آب نياز به قدرت بدني بسيار زيادي داشتند و بايد حداقل از 20 درصد از توان خود براي اين کار استفاده مي‌کردند و اين مسأله با توجه به نوع پرواز آنها و فيزيک بدنشان بعيد به نظر مي‌رسد.

وي تصريح کرد: با بررسي سازگاري‌هاي ايجاد شده در آرواره‌هاي پرندگان منقار کفگيري کنوني، دريافتيم استخوان‌هاي آرواره آنها بسيار پهن‌تر است و به دليل وجود ماهيچه‌هاي قوي در اطراف آن مي‌توانند به راحتي در اعماق آب پيچ و تاب بخورند و شکار خود را صيد کنند، اما چنين سازگاري در پتروساروس‌ها ديده نشده است.

به گفته \"هامفريس\" با توجه به تمام اين شواهد به نظر مي‌رسد پتروساروس‌ها براي تغذيه و شکار از روشي همانند آلباتروس‌ها بهره‌بردند و در بيرون از آب با حمله به حيوانات شکار خود را صيد مي‌کردند.
S/H/108


انتهای پیام/

کد خبر 1386051650