مسئول طرح مرکز تاريخي تهران و اصفهان افزود: تحول تاريخ اصفهان در دوره عباسي از قرن اول تا چهارم هجري شروع شده، اما در قرن 10 و 11 يعني دوران صفوي شهر اصفهان به‌عنوان پايتخت انتخاب شد و در اين دوره مي‌توان اوج هنر و معماري را در اين شهر ديد.
زنوزي خاطرنشان کرد: يکي از نکات جالب توجه آن است که معماران دوره صفويه ساختار سلجوقي را از بين نبرده‌اند، بلکه در تلاش بوده تا ساختار اين دوره توسعه پيدا کند. در دوره صفويه اطراف نقش جهان اصلي‌ترين معماري و آثار تاريخي شکل مي‌گيرد.
به گفته مسئول طرح مرکز تاريخي اصفهان و تهران، ما در اصفهان مي‌توان بعد از محله درباري نقطه آغاز چهارباغ و محور آن را مشاهده کرد و محور باغات شکل مي‌گيرد که در اين نظام به باغ هزار جريب در جنوب اصفهان مي‌رسيم.
زنوزي با اشاره به بافت شطرنجي و برنامه‌ريزي شده عباس‌آباد تصريح کرد: در اين دوره براي اولين بار بافت شطرنجي ديده مي‌شود که پادشاهان آن را به امراي عباسي داده‌اند.
وي خاطر نشان کرد: شاه‌عباس علاوه بر ساخت باغات مختلف در اصفهان، شبکه کانال‌هاي آبي را به نام \"ماد\" را نيز ساخت که اين کانال‌هاي آب عموماً براي آبياري مزارع استفاده مي‌شدند. نکته جالب توجه آن است که کانال‌ها به نحوي ساخته شده بود که بعد از آبياري مزارع، آب بدون آنکه هدر رود به رودخانه زاينده‌رود بر مي‌گشته است.
زنوزي گفت: متأسفانه با روي کار آمدن پادشاهي قاجار پادشاهي اصفهان از بين رفته و دوران زوال شهر اصفهان آغاز مي‌شود.
وي خاطرنشان کرد: وسعت کنوني اصفهان 17 هزار هکتار است.
بنا بر اين گزارش ، کارگاه سيار حفاظت و مديريت معماري ايراني، مغول و دوره تيموري با هدف بحث و بررسي در خصوص نحوه همکاري ميان مديران و کارشناسان محوطه‌هاي ثبت شده کشورهاي شرکت‌کننده در فهرست ميراث جهاني و تأسيس شبکه‌هاي زيرمنطقه‌اي است.
بر اين اساس ، در اين کارگاه ۲6کارشناس و مدير محوطه‌هاي ميراث جهاني از کشورهاي هند، ازبکستان، قزاقستان، پاکستان، ترکمنستان ، افغانستان ، رئيس بخش آسيا و اقيانوسيه مرکز ميراث جهاني و مدير فرهنگي يونسکو و کارشناسان و مديران ايراني شرکت دارند.
اين گزارش حاکيست ؛ اين همايش با همکاري صندوق حفظ و احيا در زمينه کارهاي اجرايي برگزار مي‌شود.
115/
انتهای پیام/
