فريبا رضواني ادامه داد: در توليد بسياري از محصولات از نظر زمان گذاري و کيفيت محصولي که توليد مي شود تفاوت وجود دارد که بايد شيوه اي متفاوت براي معرفي و عرضه هر کدامشان در پيش گرفت.
وي با بيان اينکه با ارزش گذاري يکسان براي اين توليدات، مخاطبان نيز کالاهايي متناسب با بنيه مالي خود پيدا نمي کنند، اظهار داشت: بايد شيوه اي متفاوت براي معرفي و عرضه هر کدامشان در پيش گرفت چرا که ادامه اين روند مشکلاتي را ايجاد مي کند که در آينده راه‌حلي آنها پيدا نمي کنيم.
اين کارشناس صنايع دستي را دچار بيماري تکرار دانست که تنها به مهارت و فن در توليد آن توجه مي‌شود و افزود : براي توليد خاص داشتن در وهله اول بايد انديشه خاص داشت و پس از آن بايد بستر انجام اين کار خاص توسط سيستمي که متولي است، آماده شود.
رضواني تصريح کرد: مشکلي که صنايع دستي و هنر بومي سال هاست از آن رنج مي برد، در وهله بعدي بي توجهي به ويژگي‌ها است در حقيقت مهم ترين ويژگي که امروز مي تواند حضور صنايع‌دستي در زندگي مردم را تداوم بخشد و سبب دوام آن شود، شناخت گذشته است.
وي افزود: اگر به ويژگي هاي بومي و سادگي هايي که در اين توليدات است به عنوان يک ويژگي نگاه کنيم، آن زمان است که براي تداوم آن نياز به تحقيق و کار علمي بيش از پيش احساس مي شود.
کارشناس صنايع دستي خاطرنشان کرد: اگر چيزي به عنوان هويت در توليد اين محصولات در ميان است بايد به کيفيت مطلوب آن فکر کرد وگرنه هويتش با علامت سوال مواجه مي شود./111
انتهای پیام/
